Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2393 Esas 2022/3467 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, \"Beverly Hills Polo Club + şekil\" markasını giyim, aksesuar, kozmetik ve ev tekstili gibi birçok alanda kullanarak tanınmış hale getirmiştir. Davacı markasını davalı işaretinden ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu gerekçesiyle davalı Türk Patent ve Marka Kurumu'nun \"GARDEN POLO TURKEY\" marka başvurusunun iptal edilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, iki markanın işaret benzerliği sebebiyle davalının başvurusunun tescil edilemeyeceğine karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesi ve Yargıtay bu kararı onaylamıştır.
Kanun maddeleri: 556 sayılı KHK'nın 8/1-b bendi, 8/4 maddesi, HMK'nın 353/b-1 maddesi, 370/1. maddesi, 372. maddesi.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 29.12.2016 tarih ve 2015/313 E- 2016/388 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 03.05.2019 tarih ve 2018/1116 E- 2019/514 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin dünyaca ünlü “Beverly Hills Polo Club + şekil” marka ve logosunun sahibi olduğunu, davacının bu markasını giyim, aksesuar, kozmetik ve ev tekstili başta olmak üzere bir çok alanda 1982 yılında Amerika’da kullanılmaya başladığını, markanın kısa süre içine ABD’nin en çok bilinen markalarından biri haline geldiğini, davalı ...’nun 25 ve 35. Sınıfları kapsayan 2013/46222 sayılı marka başvurusunun ilanına müvekkili tarafından itiraz edildiğini, itirazın TPMK YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini, bu kararın hatalı olduğunu, zira dava konusu davalı başvurusunda müvekkili logosunun ve “POLO” ibaresinin aynen kullanıldığını, markanın müvekkili markası ile ayırt edilemeyecek kadar benzer şekilde tasarlandığını, markanın müvekkili markaları ile iltibas yarattığını, markasının dünya çapında tanınmış bir marka olduğunu, davalının Türkiye’de ve Dünya’da tanınmış markayı taklit ederek kötüniyetli olduğunu ileri sürerek 2015-M-4098 sayılı YİDK kararının iptaline ve 2013/46222 sayılı marka başvurusunun reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... cevap vermemiş, vekili duruşmada davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, karşılaştırılan işaretlerin tümünde “POLO” kelimesinin ortak unsur olarak bulunduğu, “POLO” ibaresinin taraf markalarının esaslı unsuru olduğu, markalar arasında ortak esaslı unsurdan kaynaklı görsel, işitsel ve anlamsal açıdan yoğun benzerlik bulunduğu, karşılaştırılan işaretlerin 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibasa yol açacak kadar benzer olduğu, davalı başvurusu ile davacı markalarının mal ve hizmetleriyle “aynı/aynı tür” ve/veya “benzer” olduğu, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinde sayılan koşullar somut olayda gerçekleştiğinden, davacının tanınmış “BEVERLY HILLS POLO CLUB şekil” markasının, davalı başvurusunun tesciline engel oluşturacağı, özgün bir markayı birebir aynı sektörde, aynı şekil ve kelime unsurunu içererek, yabancı menşe imajı taşıyacak şekilde tescil ettirmenin kötüniyet emaresi olduğu, davalının “GARDEN POLO TURKEY” markasını tescil ettirerek davacının iş ve ticari çevresinden yararlanmak ya da markayı yedekleyerek elinde tutmak istediği gerekçesi ile davanın kabulüne, TPMK YİDK'nın 26/05/2015 tarih 2015-M-4098 sayılı kararının davacının itirazının reddi ile ilgili kısım yönünden iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı Kurum vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesin kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı Kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı Kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 36,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı Kurumdan alınmasına, 27/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.