Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3598 Esas 2022/18389 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın vergi usul kanunu'na aykırılık ve tefecilik suçlarından mahkumiyet hükmüne itirazı incelenmiştir. Tefecilik suçu yönünden sanığın mahkumiyet hükmü eksik inceleme yapılarak kurulmuştur. Sanığın kredi kartlarıyla ilgili işlemlerinin detaylı incelenmesi, kredi kartı sahiplerinin tespit edilmesi ve yapılan işlemlerin gerçekliğinin araştırılması gerekir. Ayrıca, sanığın POS cihazlarını kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması için kullanması, gerçeğe aykırı harcama belgeleri düzenlemesi nedeniyle tefecilik suçu yerine farklı bir suçla suçlanması gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesi de gerekmektedir. Sanığın 2012 yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hüküm ise 7394 sayılı Kanun'un değişiklikleri ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de dikkate alınarak yeniden değerlendirilmelidir. Kanun maddeleri 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu'nun 36. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanun'un 359 maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık, tefecilik
...


1-Tefecilik suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
a)Sanık hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davasında; sanığın çekim yaptığı sliplerden kredi kartları sahiplerinin belirlenmesi yönünde bankaya müzekkere yazılarak kredi kartını kullanan kişilerin tespit edilmesi, kredi kartı çekimleri ile adlarına fatura düzenlenen kişilerin aynı olup olmadığının tespit edilmesi, bu tespitlerden sonra kredi kartları kullanılan ve adlarına fatura düzenlenen kişilerden kanaat oluşturacak sayıda kişinin tanık olarak beyanlarına başvurulması ve tanıklardan sanık ile aralarındaki ticari ilişkinin ayrıntılarının, gerçekten faturalardaki yazılı malı alıp almadıklarının, yapılan işlemler için sanığa komisyon ödeyip ödemediklerinin sorulması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre;
b)Sanığın, POS cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması veya kredi kartı borcunun ertelenmesi amacıyla kullanmaktan ibaret fiillerinin, 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu'nun 36. maddesinde düzenlenen gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme suçunu oluşturduğu gözetilmeden tefecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulması yasaya aykırı,
c)5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerekliliği,
2-Sanık hakkında 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tefecililik suçundan kurulan hükmün bu sebeplerden dolayı ve 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu yönünden ise diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.