Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/17850 Esas 2022/18427 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından ceza verilmesine karar verilmiştir. Sanıkların zincirleme suç işledikleri ve cezalarının arttırılması gerektiği, ancak eksik ceza tayin edildiği tespit edilmiştir. Ayrıca, resmi belgede sahtecilik suçunda aldatıcı niteliğin bulunup bulunmadığına dair belgelerin asıl hallerinin getirtilerek incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın detayları 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesini içeren kanun maddeleri ile açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
...
...


1-Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık ... müdafisi ve sanık ... müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Sanıkların katılandan farklı nedenler göstererek değişik zamanlarda birden fazla kez para alarak menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediklerinin anlaşılması karşısında, TCK’nin 43. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ve cezalarının arttırılması gerekirken eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmalarda ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık ... müdafisi ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik sanık ... müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Belgede sahtecilik suçlarında aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının takdiri mahkemeye ait olduğundan, suç konusu belgelerin aslının getirtilip incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, bu gözlem sonucunda gerekçeli kararda sahte belgelerin aldatıcılık niteliğine sahip olup olmadığının tartışılması ve belge aslının denetime olanak verecek şekilde dosya arasında bulundurulması, belge aslının temin edilememesi halinde ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgelerin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık yeteneği bulunmayacağından resmi belgede sahtecilik suçunun unsurları itibarıyla oluşmayacağının anlaşılması karşısında; öncelikle suça konu belgelerin katılandan sorularak asıllarına ulaşılması, duruşmada incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, aldatıcılık niteliğine sahip olup olmadığının tartışılması, asıllarının bulunamaması halinde ise bilgisayar çıktısı ve fotokopi özelliği taşıyan belgelerin hukuki sonuç doğrumayacağından atılı suçun oluşmayacağı gözetilmeden sanık hakkında eksik araştırma ve inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulması,

Yasaya aykırı, sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.