Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/11037 Esas 2022/10993 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun 9. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum edildi. Ancak, kararda birkaç hata yapıldığı için karar bozuldu. Öncelikle, suç tarihi yanlış yazılmıştı. Daha önemli olan ise, maddenin uyuşturucu veya uyarıcı madde olarak kabul edilemeyeceği ortaya çıktığı halde sanığın mahkum edilmesi. Ayrıca, tedavi ve denetimli serbestlik hükümleriyle ilgili prosedürler de yanlış uygulanmıştı. Bu nedenle karar bozuldu ve yargılama yeniden yapılacak.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 188. maddesi: Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti ile kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçlarını düzenler.
- 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakebesi hakkında Kanun: Uyuşturucu madde ticareti ve kullanımını düzenler.
- 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle İlgili Kanun: Uyuşturucu madde kullanımını ve kaçakçılığını cezalandırır.
- 1961 sayılı Tek Sözleşme: Uyuşturucu ve uyarıcı maddelerin düzenlenmesi ve kontrol edilmesi amacıyla uluslararası bir sözleşmedir.

Mahkeme : SAMSUN 9. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1)Suç tarihi, 08/03/2015 tarihi olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında 05/03/2015 olarak yazılması,
2)Sanığın 08/03/2015 tarihinde uyuşturucu madde kullanımı nedeniyle Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesinde tedavi görerek taburcu edilmesinin ardından ifadesine başvurulduğu 12/03/2015 günü yapılan tetkikte, idrarında "Benzodiazepin" tespit edildiği, "Benzodiazepin" isimli maddenin 5237 sayılı TCK'nın 188. maddesinin 4. fıkrasında, 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakebesi hakkında Kanun'da, 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle İlgili Kanun'da, uyuşturucu maddelere dair 1961 sayılı Tek Sözleşmesi'nin 1 ve 2 numaralı cetvellerinde, 2313 ve 3298 sayılı Kanunların verdiği yetki uyarınca çıkarılan Bakanlar Kurulu kararlarında sayılan uyuşturucu ve uyarıcı maddeler arasında yer almaması nedeniyle uyuşturucu veya uyarıcı madde olarak kabul edilmesine olanak bulunmadığı, TCK'nın 188. maddesinin 6. fıkrasında öngörülen suç saklı kalmak üzere, bu maddenin kullanılması suç oluşturmayacağından, sanığın 08/03/2015 tarihinde tedavi gördüğü Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesinde sanık hakkında tahlil yapılıp yapılmadığı ve sonucu araştırılmadan eksik araştırma ile hüküm kurulması,
3)Kabule göre de; 19/03/2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararının 26/03/2015 tarihinde sanığa tebliğ edildiği ancak kesinleşmesi beklenmeden infazı için dosyanın 24/03/2015 tarihinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği, kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı kesinleşmeden tedbirin infazına başlanmasının hukukî sonuç doğurmayacağı anlaşıldığından, kovuşturma şartının gerçekleşmesini beklemek üzere kamu davasının durmasına ve gerekli tebligat işlemlerinin tamamlanarak kararın kesinleşmesi halinde infazına devam edilmesi için dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmesine karar verilmesi yerine, yargılamaya devamla sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 01/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.