Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/10980 Esas 2022/7249 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli kasten öldürme, nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, 6136 sayılı Yasa'ya muhalefet
HÜKÜMLER : A) ... 16. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/09/2020 tarih ve 2019/143 Esas, 2020/208 sayılı kararı ile; sanık hakkında:
1) Maktul ...’a yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan TCK’nin 82/1-a, 53. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasıyla,
2) Maktul ...’ne yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan TCK’nin 82/1-h, 53. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasıyla,
3) Nitelikli hırsızlık suçundan TCK’nin 142/2-h, 53. maddesi uyarınca 8 yıl hapis cezasıyla,
4) Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nin 116/4, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezasıyla,
5) 6136 sayılı Yasa'nın 15/1, TCK’nin 52, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 2.000TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına dair karar.
B) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 18/03/2021 tarih ve 2021/76 Esas, 2021/360 sayılı kararı ile “düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine” dair karar.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 18/03/2021 tarih ve 2021/76 Esas, 2021/360 sayılı kararının, sanık ... müdafii, katılan ... vekili ile katılanlar ... ve ... vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Sanık hakkında 6136 sayılı Yasa'ya muhalefet ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararının CMK’nin 286/2-a maddesine göre kesin nitelikte olması sebebiyle, sanık müdafinin bu kararlarla ilgili temyiz isteminin CMK’nin 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçu yönünden TCK’nin 142/2-a-h fıkraları uyarınca uygulama yapılması yerine sadece “h” fıkrası ile uygulama yapılması, katılan ... vekilinin temyiz dilekçesinin bu suç yönünden kurulan hüküm açısından CMK’nin 294. maddesi kapsamında gerekçe barındırmaması nedeniyle aleyhe temyiz bulunmadığından, ayrıca mahkemece alt sınırdan uzaklaşılarak temel cezanın belirlenmiş olması da dikkate alındığında netice cezayı değiştirmeyeceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Mahkemenin, sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan TCK’nin 142/2-h maddesinin uygulanmasına ilişkin kabul ve vasıflandırmasında isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki suç vasfı yönünden bozma içeren ve dosyada bulunan 25/01/2019 tarihli bilirkişi raporu uyarınca nitelikli hırsızlık suçuna konu menkullerin maktul ... ...’a ait olması dikkate alındığında; sanık hakkında diğer maktul ...’ne de yönelik nitelikli hırsızlık suçundan ayrı bir mahkumiyet karar verilmesi gerektiğine yönelen düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında nitelikli kasten öldürme ve nitelikli hırsızlık suçlarından ilk derece mahkemesince hükmolunan ceza miktarlarının, 5 yıl hapis cezasının üzerinde olması nedeniyle hükümlerin, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca temyize tabi olduğunun tespiti ile yapılan incelemede;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 18/03/2021 tarih ve 2021/76 Esas, 2021/360 sayılı “düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine” dair hükmünün bozma nedeni dışında tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık ... müdafinin suç niteliğine, katılan ... vekilinin suç niteliğine, katılanlar ... ve ... vekilinin üst hadden ceza tayin edilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle,
1) Sanık hakkında maktul ...’ne yönelik nitelikli kasten öldürme ve nitelikli hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik bölge adliye mahkemesinin düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin kararının incelenmesinde; 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Sanık hakkında maktul ... ...’a yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik bölge adliye mahkemesinin düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin kararının incelenmesinde ise;
Dosya kapsamına göre; sanık ile maktulün iki yıl önce sosyal medya aracılığıyla tanışarak arkadaş olduğu, sonrasında bir süre duygusal ilişki yaşadıkları, suç tarihinden birkaç ay önce ayrıldıkları, maktulün üniversite eğitimi nedeniyle Ukrayna ülkesine yerleştiği, sanığın bu ayrılığı kabullenemediği ve tekrar ilişkinin devam etmesi için maktulü ikna etmeye çalıştığı, ancak maktulün bunu kabul etmediği, sanığın 16/12/2018 tarihinde Ukrayna'ya gittiği, 31/12/2018 tarihinde ise bu kez maktullerin birlikte yaşadıkları ikamete girdiği, bu sırada maktul ... ...’ın, odasında Almanya ülkesinde yaşayan tanık .... ile internet üzerinden görüntülü görüşme yaptığı, sanık ile maktul arasındaki konuşmanın tartışmaya dönüştüğü, bu aşamada sanığın maktule kendisiyle birlikte olmayı mı yoksa ölmeyi mi tercih edeceğini sorduğu, maktulun ise "seninle birlikte olmaktansa ölmeyi tercih ederim" şeklinde cevap vermesinin ardından sanığın maktulün boğazını keserek öldürdüğü, akabinde o sırada eve gelen diğer maktul ...'ni ise ikametin giriş kapısına yakın bir kısmında yine boğazını keserek öldürdüğü, ardından maktul ... ...’a ait olduğu tespit edilen bir kısım menkulleri alarak olay yerinden kaçtığı, eylemin ardından Türkiye'ye döndüğü, maktullere ait eşyaları sattığı, yapılan ihbar sonrası 05/01/2019 günü yakalandığı olayda,Yargıtay uygulamalarına göre; şarta bağlı olarak öldürmenin tasarlama suçunu oluşturmayacağı, ayrıca sanığın maktulü öldürme konusunda karar verip bir plan yaptığına, bu kararında sebat ve ısrar gösterip makul bir süre geçmesine rağmen kararından dönmediğine ve maktulü bu plan doğrultusunda öldürdüğüne ilişkin her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığı halde, sanık hakkında “kasten öldürme” suçundan TCK’nin 81/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması yerine, yanılgılı değerlendirme ve yetersiz gerekçe ile TCK’nin 82/1-a maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ... müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a maddesi gereğince “... 16. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.09.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.