Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2617 Esas 2022/18428 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların ceza infaz kurumunda bulundukları sırada şikayet dilekçesi hazırlayarak özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla yargılandıkları bir davada, mahkeme sanığın beraat yerine mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, hüküm temyiz edilerek Yargıtay'a taşınmış ve Yargıtay bu kararı bozmuştur. Yargıtay kararında, sanığın sahtecilik suçundan mahkumiyetinin geçerli olması için, şikayet dilekçesinin geçerli bir özel belge niteliği taşıması gerektiği vurgulanmıştır. Şikayet dilekçesinde geçersiz imzaların olması nedeniyle, sanığın sahtecilik suçundan suçlu bulunamayacağına karar verilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında yeterince açıklayıcı bir şekilde tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmünün belirtilmemesi ve TCK'nin 53. maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerekliliği nedeniyle hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Tekerrüre esas alınacak hükümler
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Yargılama sırasında delillerin değerlendirilmesi, kararda belirtilmesi gereken hususlar ve hüküm uygunluğu gibi çeşitli konuları düzenler.
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi: Hükümler ve kararlar ile ilgili temyiz hakkı ve usullerini belirler.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
...


1) Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın temyiz dışı sanık ... ile birlikte, hükümlüler ... ve ...’ı şikayet etmek için kendi imzaları ile birlikte hükümlüler ..., ... ve ... yerine de imza atarak düzenledikleri şikayet dilekçesini Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğüne vermek suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işledikleri iddia ve kabul olunduğu olayda; sanıklar tarafından düzenlenen dilekçede ..., ... ve ...’in imzaları bulunmasa bile geçerli bir şikayet dilekçesi olduğu, sübutu kabul edilen fiilin belgenin geçerliliğine etkili olmayan "faydasız sahtecilik" niteliğinde olduğu gözetilmeksizin, sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2) Kabule göre de;
a) Mükerrir olan sanık hakkında tekerrüre esas alınan Karabük Ağır Ceza Mahkemesinin 17.05.2011 tarihli, 2011/6 Esas ve 2011/74 Karar sayılı ilamında birden çok mahkûmiyet hükmünün bulunduğu gözetilmeden, hangi mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi, yasaya aykırı,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, (1) numaralı gerekçeye göre bozmanın mahkumiyet hükmünü temyiz etmeyen ...’e SİRAYET ETTİRİLMESİNE, hakkındaki infazın durdurulması ve başka suçtan tutuklu/hükümlü değilse bu suçtan tahliyesi için mahalline yazı yazılmasına, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



Yz.İşl.Md. Y. ...