Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2066 Esas 2022/7254 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/2066
Karar No: 2022/7254
Karar Tarihi: 22.09.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2066 Esas 2022/7254 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2022/2066 E.  ,  2022/7254 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜMLER : A) Siirt 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/05/2018 tarih ve 2016/132 Esas, 2018/164 sayılı kararı ile;
    1) Sanık ... hakkında: mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla,
    2) Sanık ... hakkında:
    a) Mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla,
    b) Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nin 116/1, 119/1-a-c, 62, 53. maddeleri uyarınca 13 ay 10 gün hapis cezasıyla,
    3) Sanık ... hakkında:
    a) Mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla,
    b) Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nin 116/1, 119/1-a-c, 62, 53. maddeleri uyarınca 13 ay 10 gün hapis cezasıyla,
    4) Sanık ... hakkında:
    a) Mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla,
    b) Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nin 116/1, 119/1-a-c, 62, 53. maddeleri uyarınca 13 ay 10 gün hapis cezasıyla,
    4) Sanık ... hakkında:
    a) Mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla,
    b) Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nin 116/1, 119/1-a-c, 62, 53. maddeleri uyarınca 13 ay 10 gün hapis cezasıyla cezalandırılmalarına dair karar.
    B) Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 13/05/2019 tarih ve 2018/1802 Esas, 2019/994 sayılı kararı ile;
    1) Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurularının esastan reddine,
    2) Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ile konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin CMK’nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak, sanıklar hakkında mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ile konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine dair karar.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 13/05/2019 tarih ve 2018/1802 Esas, 2019/994 sayılı kararının, sanık ... müdafileri ile bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291 ve 295. maddelerinde belirtilen süreler içinde, aynı Kanun'un 294. maddesi uyarınca gerekçeli olarak temyiz edildiği anlaşılmıştır.
    Sanık ... müdafilerinin duruşmalı inceleme istemlerinin 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından ilk derece mahkemesince hükmolunan ceza miktarlarının 5 yıl hapis cezasının altında olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca karar kesin nitelikte olsa da istinaf mahkemesince Beraat kararları verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2018 tarih 2018/11-38 Esas ve 2018/113 sayılı kararı gereğince, hüküm türü değiştirildiğinden kararın temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    Sanıklar hakkında ilk derece mahkemesince kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından hükmolunan ceza miktarının, 5 yıl hapis cezasının üzerinde olması nedeniyle hükümlerin, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca, temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    Sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla, sanıklar ..., ..., ... ile ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla, bu sanıkların konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından ise TCK’nin 116/1, 119/1-a-c, 62, 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 13 ay 10 gün hapis cezasıyla cezalandırılmalarına dair Siirt 1. Ağır Ceza Mahkemesince kurulan hükümlere karşı sanıklar müdafileri ve Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf başvurularında bulunulması üzerine, sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurularının esastan reddine, sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurularının kabulü ile duruşma açılarak yeniden kurulan hükümlerle, bu sanıklar hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine ilişkin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 13/05/2019 tarih ve 2018/1802 Esas, 2019/994 sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, anılan karara karşı süresi içerisinde temyiz talebinde bulunan sanık ... müdafilerinin sübuta, meşru savunmaya, bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısının sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından mahkumiyetlerine karar verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle; 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
    Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-b maddesi gereğince “Siirt 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.09.2022 gününde oy çokluğu ile karar verildi.

    KARŞI OY

    Tüm dosya kapsamına göre;
    Daire çoğunluk kararı ile aramızdaki hukuki uyuşmazlık 5 sanıktan ... dışındaki ...., ...., .... ve ... isimli sanıkların faillik durumlarının ne olduğu yolundadır.
    Kısaca, iddiaya göre 5 sanık bir uyuşmazlık sonucu ... isimli şahsın evine ateşli silahla saldırı gerçekleştirmiştir.
    Yerel Mahkeme 5 kişiye TCK’nin 81 ve 35. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı vermiş, Bölge Adliye Mahkemesinin ilgili dairesi duruşma açarak 2018/1802 Esas ve 2019/994 sayılı kararı ile ... dışındaki diğer 4 sanığın mahkumiyet kararını kaldırmıştır.
    Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı, bu 4 sanığın beraat kararına karşı temyiz yoluna gitmiştir.
    Bu olaya ilişkin olarak öncelikle ...’in kullandığı silah dışında iki adet kaleşnikov tüfek bir av tüfeği kullanıldığı, olay yerinde bir levye bulunduğu tartışmasızdır.
    ... eve girdikten sonra hakkında TCK’nin 25. maddesi uyarınca beraat kararı verilen Maşallah tarafından karşı av tüfeği hamlesi ile yaralanmıştır. ...’de sağ kolda yara-kırık ve sağ el parmaklarında kayıp ve doku kaybı vardır. (11.06.2015 tarih, Adli Tıp Kurumu raporu.)
    O halde ... zaten bu halde 3 ayrı uzun namlulu tüfeği olaydan sonra kullanamaz.
    ... dışındaki 4 sanığın olay yerinde olduğunu Maşallah ilk beyanda söylemiş, Aliye de teşhis etmiştir.
    Hakında beraat kararı verilen sanıkların gübre için yakın köyde oldukları iddiası ispatlanamamıştır. (... hariç diğer 3’ü yönünden)
    Tanık beyanları, mağdur beyanları, silah sayısı, atışların sayısı ve yeri dikkate alındığında ... dışındaki 4 sanık da olay yerindedir.
    Mevcut deliller değişen beyanlar, bilirkişi raporları karşısında Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesinin 2. Ceza Dairesinin ..., ..., ... ve ... isimli sanıklar için beraat kararını onayan sayın çoğunluk kararına, bu sanıklar yönünden de TCK’nin 37. maddesi delaletiyle TCK’nin 81 ve 35. maddeleri tatbik edilmesi gerektiği düşüncesi ile iştirak etmiyoruz. 27.09.2022


    Hemen Ara