Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/24899 Esas 2022/18333 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü, nitelikli dolandırıcılık fiilini öngören değişiklik nedeniyle görevsizlik kararı verilerek Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiş. Dosya uzlaştırma bürosuna tevdi edilmiş ve uzlaşmanın sağlandığı tespit edilmesine rağmen hükmün düşürülmemesi nedeniyle yasaya aykırılık tespit edilerek BOZULMASINA karar verilmiştir. Kararda, 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi, TCK’nın 157/1. maddesi (basit dolandırıcılık suçu) ve CMK’nin 254/2. maddesi yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
...


Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 23.01.2017 tarihli, 2014/14247 Esas 2017/766 ve Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün, 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14.maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği sebebiyle bozulması üzerine dosyanın görevsizlik kararı ile Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, suç tarihi itibariyle sanığın eyleminin 6763 sayılı Kanun ile uzlaşma kapsamına alınan TCK’nın 157/1. maddesi gereğince basit dolandırıcılık suçunu oluşturması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği, uzlaştırmacı tarafından düzenlenen 11.09.2017 tarihli rapor ve eklerine göre, katılan ile sanığın edimsiz olarak uzlaşmayı kabul etmeleri nedeniyle uzlaşmanın sağlandığının belirtilmiş olması karşısında mahkemece sanık hakkında uzlaşmanın sağlanması nedeniyle CMK’nin 254/2. maddesi gereğince düşme kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.