Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1327 Esas 2022/3560 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen davada, davacı minibüs işletmecisi, Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon kurulunun aldığı bir karar uyarınca aracını dönüştürmek zorunda kaldığını ve bu süreçte yaşanan sorunlar nedeniyle aldığı bedelin iadesini talep etmiştir. Mahkeme davayı reddetmiş, davacı taraf temyize gitmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda bütün temyiz itirazları reddedilerek, mahkeme kararı onanmıştır. Kararda, 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi belirtilmiştir. Bu maddeler, davanın meblağı 40.415.- TL'nin altında olduğu için duruşma isteğinin reddedilerek incelemenin dosya üzerinde yapılmasını ve temyiz ilam harcının davacıdan alınmasını öngörmektedir.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 31.01.2020 tarih ve 2018/406 E. - 2020/71 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 40.415.- TL'nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının kendine ait minibüs işletirken Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon kurulunun aldığı 26/10/2007 tarihli karar uyarınca araçların dönüştürülmesi sonucu araç aldığını, daha sonra Koordinasyon Kurulunun kararının İdare Mahkemesince iptal edildiğini, dava devam ederken oda ile S.S. 21 Nolu Özel Halk Otobüsleri Kooperatifi arasında protokol ve tutanaklar düzenlendiğini, protokol şartlarının gerçekleşmediğini, düzenlenen bonoya dayalı olarak alınan bedelin haksız olduğunu ileri sürerek, müvekkilince sebepsiz yere ödenen 38.100,00 TL'nin dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan istirdatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımı, husumet ve esastan reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davacı sözleşmeden dönme hakkını kullandıklarını ileri sürmüş ise de sözleşmenin fiilen devam ettiği ve davacının bu sözleşmeden doğan tüm haklardan yararlandığı, bu nedenlerle bononun bedelsiz kaldığı iddiasının yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.