Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/5256 Esas 2022/3548 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı şirket, davalı Sidemir Sivas Demir Çelik İşletmeleri San. ve A.Ş.'den olan alacakları için icra takibi başlatmıştır. Davalı ise takibe itiraz ederek bu alacakların kendisine ait olmadığını savunmuştur. Mahkeme, davalının dava dışı şirketin borcunu üstlendiğini ve borcun ödendiğine dair delil olmadığını belirterek davacının taleplerini kabul etmiştir. Temyiz talebi reddedilen davalı vekili tarafından yapılan itirazlar ise kabul edilmemiştir.
Kanun Maddeleri: Türk Borçlar Kanunu Madde 195, İcra ve İflas Kanunu Madde 62.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (TİCARET

Taraflar arasında görülen davada Sivas 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06.02.2020 tarih ve 2014/265 E. - 2015/268 K. sayılı ek kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 26.04.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı İflas İdaresi vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi Dr. ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin dava dışı Eryılmazlar Yapı Malz. Gıda İnş. Taahhüt Tar. San. Ltd. Şti.’nden olan 1.810.000,00 TL alacağı için 04.04.2013 tarihli taahhütname ile davalı borçlu Sidemir Sivas Demir Çelik İşletmeleri San. ve A.Ş. arasında protokol yapıldığını, davalının bu protokol ile borcu üstlendiğini, üstlendiği borca istinaden davalının kısmi ödeme yaptığı gibi mal da gönderdiğini, ancak bakiye alacağı ödemediğini, bakiye alacağın tahsili için davalı hakkında Sivas 3. İcra Müdürlüğü’nün 2014/2987 esas sayılı dosyasından 04.04.2013 tarihli taahhütnameye istinaden 1.725.228,60 TL asıl alacak, 102.710,84 TL işlemiş avans faizi olmak üzere toplam 1.827.939,44 TL üzerinden icra takip işlemi yapıldığını, davalının takibe itiraz ettiğini iddia ederek itirazın iptaline, borçlunun takip konusu borcu takip dosyasında belirtilen avans faiziyle ödemesine ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının icra takibine konu belge altındaki imzanın kimlere ait olduğunu, bu şahısların davalı şirketi resmi olarak temsile yetkili olup olmadıklarını ispatlamak zorunda olduğunu, davaya konu belgede ödeme şeklinin belirtilmediğini, davacı tarafın söz konusu borca mahsuben demir aldığını iddia etmekte olduğunu, ödeme şekli hususunda herhangi bir açıklık olmadığını, müvekkili şirketin temerrüdünün söz konusu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının dava dışı Eryılmazlar Yapı Malz. Gıda İnş. Taahhüt Tar. San. Ltd. Şti.’nden olan 1.810.000,00 TL alacağı için davacı ile davalı arasında akdedilen 04.04.2013 tarihli taahhütname ile davalının dava dışı şirketin borcunu üstlendiği, tarafların ticari defter ve kayıtlarının tetkikinden 10.11.2013 tarihi itibari ile dava dışı Eryılmazlar Yapı Malz. Ltd. Şti.’nin davacı şirkete 1.758.970,44 TL borçlu olduğunun anlaşıldığı, borcun davacıya ödendiğine dair davalı tarafından herhangi bir delil ve belge ibraz edilmediği, davacı alacağının sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalının Sivas 3. İcra Müdürlüğü’nün 2014/2987 esas sayılı takibine yaptığı itirazın iptali ile takibin devamına, asıl alacağın %20’si oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiş ise de Mahkeme’nin 06.02.2020 tarihli ek kararıyla temyiz talebinin süresinde olmadığından bahisle reddine karar verilmiştir.
Ek karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere ve özellikle gerekçeli kararın tebliğ edildiği Av. ...’in vekaletnamede bildirdiği adresin şirket adresi olması ve yargılama aşamasında anılan vekil adına çıkartılan bir kısım tebligatların da aynı adreste Fuat Yıldırım tarafından tebliğ alınmış olmasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan 06.02.2020 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 28/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.