Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7922 Esas 2022/3571 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, davalının müvekkilinin borcu olmadığını iddia ederek mahkemeye başvurdu. Ancak dosyaya sunulan belgeler ve bilirkişi raporu davalının alacağı olduğunu gösterdiği için davanın reddine karar verildi. Davacı vekili karara itiraz etti ve Bölge Adliye Mahkemesi de dava konusu çekin bedelsiz olduğunu ispatlayamayan davacının istinaf başvurusunu reddetti. Temyiz edilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle onanmasına karar verildi.
HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varılıp kararın onanmasına, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına karar verilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Kahramanmaraş 5. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 09.07.2018 tarih ve 2016/466 E- 2018/307 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 01.10.2020 tarih ve 2018/2020 E- 2020/719 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili aleyhine icra takibi başlattığını, takibe dayanak çekin müvekkili ile davalı arasında 110 ton demir alışverişine istinaden verildiğini ancak davalı tarafından 110 ton demirin müvekkiline teslim edilmediğini ileri sürerek müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının davalı şirkete olan borcundan dolayı çeki verdiğini, davacının 110 ton demir karşılığında bu çeki verdiğine ilişkin sözleşme ve delil sunamadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, davacı vekili tarafından 110 tonluk demir ticareti alışverişine ilişkin bir faturanın veya malın teslim edildiğine ilişkin herhangi bir belgenin dosyaya sunulmadığı gibi 151.800.-TL bedelli çekin bu alışverişe ilişkin verildiğine ilişkin de yazılı bir belge sunmadığı, bu nedenle davalıya olan borçlarından dolayı bu çekin verildiği iddiasının aksinin ispat edilemediği,dosya içerisinde bulunan bilirkişi raporunda da davalının davacıdan alacağı bulunduğunun tespit edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, menfi tespit davalarında ispat yükünün kural olarak alacaklıda olduğu, ancak kambiyo senetleri sebepten mücerret olduğundan borçlu olunmadığının ispat yükümlülüğünün davacı borçluya ait olduğu, borçlunun, çekin bedelsiz olduğu yönündeki iddiasını yazılı delil ile ispatlaması gerektiği, bu konuda tanık dinletilmesinin de mümkün olmadığı, davacı tarafın, dava konusu çek nedeniyle borçlu olmadığı yönündeki iddiasını yazılı ve kesin delil ile ispatlayamadığı, bu nedenle mahkemece davanın reddine karar verilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.