Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8338 Esas 2022/3565 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı tarafından tescil ettirilen ayakkabı tasarımlarının, yenilik ve ayırt edici özellik unsurlarını taşımadığı gerekçesiyle dava açılmıştır. İlk derece mahkemesi, davalı adına tescilli tasarımların hükümsüzlüğüne karar vermiş, davalı vekili ise istinaf başvurusunda bulunmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi, yaptığı incelemeler sonucu 2010/04249-1 numaralı tasarım hariç diğer tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesinin hatalı olduğunu belirterek kararı kısmen kabul etmiştir. Sonuç olarak, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onaylanmıştır. HMK'nın 353/1-b.2, 369/1. ve 371. maddeleri uyarınca işlem yapılmıştır.
Bilgi amaçlı olarak HMK'nın 353/1-b.2 maddesi, istinaf istemi kabul edildiği takdirde istinaf mahkemesince önceki mahkemenin kararını tamamen veya kısmen kaldırma, değiştirme veya onama yetkisi verir. 369/1. madde ise temyiz incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesi veya istinaf mahkemesi kararının usul ve esas yönünden ayr

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 25.10.2018 tarih ve 2017/299 E. - 2018/456 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 03.11.2020 tarih ve 2019/133 E. - 2020/998 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalının 2010/04249 ve 2011/00764 tescil numaralı tasarımlarının 554 sayılı KHK’nın koruma şartlarına sahip olmadığını, uzun yıllardır dünyada ve Türkiye’de bir çok firma tarafından kullanılarak üretilen ayakkabıları kendisine ait tasarımmış gibi tescil ettirdiğini, ancak sözkonusu tescil edilen tasarımların yeni ve ayırtedici özelliğinin olmadığını, davaya konu tasarımların tescil tarihinden çok öncesinde piyasada mevcut olduğunu gösterir benzer ürünlere ilişkin internet dökümlerinin bulunduğunu, tasarımların küçük ayrıntılarda farklılık göstermesi halinde de aynı kabul edileceğini ileri sürerek davalı adına tescilli 2010/04249 numaralı çoklu tasarımların 1 ve 2 sayılı ile 2011/00764 numaralı çoklu tasarımlarından 2 ve 4 numaralı tasarımların hükümsüzlüğü ile TPMK sicilinden terkinini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkiline ait tasarımların kendine özgü tasarımlar olduğunu, tamamen müvekkili tarafından geliştirildiğini, müvekkiline ait tasarımların yeni ve ayırtedici özelliğe sahip olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu tasarımların yenilik ve ayırt edici unsurlarını taşımadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı adına tescilli 2011/00764 numarası ile tescilli çoklu tasarımın 2 ve 4 numaralı tasarımların ve 2010/04249 numarası ile tescilli çoklu tasarımın 1 ve 2 numaralı tasarımların hükümsüzlüğü ile TPMK sicilinden terkinine karar verilmiş, hükme karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, ilk derece mahkemesince alınan bilirkişi raporunda dava konusu hükümsüzlüğü talep edilen 2011/00764 tescil numaralı 2 ve 4 sıra numaralı ve 2010/04249 tescil numaralı 2 sıra numaralı tasarım ile eski tarihli ürün görselleri arasında bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimde belirgin farklılık bulunmadığı, 2010/04249-1 numaralı tasarım ile hükümsüzlüğe dayanak olarak sunulan eski tarihli ürün görselleri arasında bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimde belirgin farklılık bulunduğu, bu sebep ile farklı olarak algılandıklarının belirtildiği, bilirkişi raporunda 2010/04249-1 numaralı tasarımın yenilik ve ayırt edicilik unsuru taşıdığı belirtildiği halde gerekçesi açıklanmadan bu tasarım hakkında da hükümsüzlük kararı verilmesinin doğru olmadığı, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, davalı vekilinin istinaf başvurusunun bu sebeple kabulü ile 6100 sayılı HMK'nun 353/1-b.2 maddesi gereğince hükmün kaldırılarak, düzeltilmesine davanın kısmen kabulü ile davalı adına tescilli 2011/00764 numarası ile tescilli çoklu tasarımın 2 ve 4 numaralı tasarımların ve 2010/04249 numarası ile tescilli çoklu tasarımın 2 numaralı tasarımın hükümsüzlüğü ile TPMK sicilinden terkinine, davalı adına tescilli 2010/04249 numarası ile tescilli çoklu tasarımın 1 numaralı tasarımın hükümsüzlüğü talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 28/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.