Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/24683 Esas 2022/18460 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir dolandırıcılık suçundan yargılanan bir sanığın temyiz başvurusunu reddettikten sonra dosyayı inceledi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına atıfta bulunan mahkeme, sanığın cezasında hata olduğunu ve düzeltilmesi gerektiğini belirtti. Sanık hakkında verilen erteleme kararının kazanılmış hak teşkil ettiğini ve alt sınırda verilen hapis cezasına mutlaka alt sınırda adli para cezası verilmesi gerektiğini vurgulayan mahkeme, sanığın cezasını yeniden düzenleyerek hüküm fıkrasına eklemeler yaptı. Kararda, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesi de detaylıca açıklandı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
...
...


Sanık müdafisinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısının diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Sanık hakkında bozma öncesi verilen 03.04.2014 tarihli kararda hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nin 51.maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince halen uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesi uyarınca bozmadan önce verilen hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş olması nedeni ile erteleme hükmünün kazanılmış hak teşkil ettiğinin gözetilmemesi,
2)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarihli, 2007/10-108 Esas ve 2007/152 Karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, kanun koyucunun ayrıca adlî para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adlî para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, alt sınırdan uzaklaşmanın gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği hâlde, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 157/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, hapis cezasının alt sınırı olan 1 yıl hapis cezası belirlenmesine rağmen adlî para cezasının alt sınır olan 5 gün yerine, 7 gün olarak belirlenmek suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK'nin 321.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından, adli para cezasına ilişkin sırasıyla “7 gün”, “5 gün” ve “100 TL” adli para cezası ibarelerinin çıkarılarak yerine, sırasıyla “5 gün”, “4 gün” ve “80 TL” adli para cezası ibarelerinin eklenmesi, yine hüküm fıkrasından hak yoksunluğuna ilişkin 4.bendin tamamen çıkartılarak yerine "5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesi uyarınca, kazanılmış hak gözetilerek, hükmolunan hapis cezasının TCK'nin 51. maddesi uyarınca ertelenmesine sanığın TCK’nin 51/3 maddesi uyarınca 1 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.