Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/599 Esas 2022/3555 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Mersin 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15.09.2020 tarih ve 2019/131 E. - 2020/407 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı Trans Tekno Deniz İşletmeciliği ve Tic. A.Ş. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin Almanya'da faaliyet gösteren Agravis Technik isimli firmadan havuç ve patates toplama makinesi ithal etmek istediğini, gerekli izni aldıktan sonra ürünün bedeli olan 36.000,00 Euro’yu satıcı firmanın banka hesabına peşin ithalat ödeme şekli ile transfer ettiğini, bütün işlemler tamamlandıktan sonra yükün yüklendiği Grande Napoli Gemisi'nin 17/10/2012 tarihinde Mersin Limanı'na giriş yaptığını, 18/10/2012 tarihindeki gemi operasyonunda müvekkili tarafından ithal edilmek istenen havuç ve patates toplama makinesinin limana indirilmediğini, ürünün gemide kaldığını ve yaklaşık 1,5 ay sonra geminin tekrar Mersin Limanına uğraması ile 03/12/2012 tarihinde indirilebildiğini, geç teslim nedeniyle müvekkilinin ortaya çıkan zararından taşıyıcı firmalar ile forwarder olan Trans Tekno Firmasının, ayrıca yükün müvekkiline tesliminde aracılık yapmakta olan Mersin Liman İşletmesinin (MİP) sorumlu olduğunu, müvekkilinin 45 günlük gecikmeden dolayı ithalattan beklediği faydayı elde edemediğini, ithal edilen makinenin geç teslimi nedeniyle ürün derleme sezonunda makineden beklenen yararlardan yoksun kalındığını, ilk tespit raporunda belirlenen 50.910,72 TL yakıt ve işçilik gideri ile makinenin kiralanamaması nedeniyle oluşan zararın 111.859,66 TL olduğu, ayrıca alınan ikinci tespit raporunda belirlenen, hasadı yapılmamış arazi için tespit edilen 7.800,00 TL işçilik gideri ile birlikte davacının toplam 170.570,38 TL zararı bulunduğunu ileri sürerek, bu bedelin 18/10/2012 tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davalıların sorumluluklarının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada, alınan bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, geminin boşaltma süresi başlamadan ve dolmadan limandan yüküyle ayrıldığı, dava dilekçesi ekinde davacı tarafından delil olarak davalı Trans Tekno Şirketinin maillerinin sunulduğu, maillerde davalı firmanın malzemeleri gemiden indirmek için gerekli ekipmanları kendilerinin ayarladıkları, sadece alıcı firmaya değil, kendilerine de bilgilendirme yapılmasını istediklerini beyan ettikleri, cevap dilekçesi ekindeki faksta ATR/Gümrükleme/Liman masraflarının navluna dahil olduğunun belirtildiği, davalı şirketin taşıma komisyoncusu olarak üstlendiği edimlerini ifa etmekle birlikte yükün teslim alınmasında ve boşaltmanın yapılmamasındaki gecikmeden kaynaklı olarak yükün tahliyesinin taşımanın doğal bir sonucu olması nedeniyle sorumluluğunun bulunduğu, davalı şirketin taşımayı üstlenen kişi olarak fatura kestiğinin anlaşılması nedeniyle gemiyi boşaltmaya hazır bulundurmanın taşıyıcının sorumluluğu olup, davacıya boşaltma için hazırlık ihbarı yapılmadığı, Karapınar Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2012/30 D. İş sayılı dosyasından yapılan tespitte tanzim edilen 08/04/2015 tarihli bilirkişi raporuyla davacının satın aldığı makinenin geç teslimi nedeniyle makine ile sökümün yapılamamasından doğan ve tespit raporunda açıklanan gecikme zararının 50.910,72 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 50.910,72 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalı Trans Tekno Deniz İşletmeciliği ve Tic. A.Ş.’nden alınarak davacıya verilmesine, mahkemenin 15/09/2015 günlü ilamı ile, davalı Ege Kont Konteyner Taşımacılık A.Ş., Arkas Denizcilik ve Nakliyat A.Ş. ve Mersin Uluslararası Liman İşletmeciliği A.Ş’nin davacıya karşı herhangi bir sorumluluğu bulunmadığından davanın reddine dair verilen karar Yargıtay bozma ilamı dışında kaldığından bu davalılar yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ve davalı Trans Tekno Deniz İşletmeciliği ve Tic. A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki (3) nolu bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı Trans Tekno Deniz İşletmeciliği ve Tic. A.Ş. vekilinin temyiz istemine gelince, dava taşıma sözleşmesine konu emtianın geç teslim edilmesi nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Dairemizin 24/01/2019 tarihli bozma kararına uyulmasına rağmen donatanın (fiili taşıyanın) navlun faturasını kime düzenlediği yeterince araştırılmadığı gibi, yine aynı gemiyle taşındığı ve gecikmeksizin limanda indirildiği anlaşılan makine ile ilgili evraklar da getirilerek taşıma sırasında davacının veya adamlarının orada bulunup bulunmadığına bakılarak hazırlık ihbarının usulüne uygun olarak yapılmamasına rağmen davacının varış tarihine ilişkin ihbarı gözönüne alınarak, limanda bulunup bulunmadığı belirlenip, buna göre davalının kusurlu olup olmadığı tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçe ve eksik inceleme ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
3-Bozma sebep ve şekline göre, davacı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Trans Tekno Deniz İşletmeciliği ve Tic. A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu davalı yararına BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 28/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.