Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8212 Esas 2022/3538 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı bankadan aldığı kredilerde banka çalışanlarına güvenerek imza attığını ancak kredi bedelinin tamamının kendisine verilmediğini iddia ederek davalı bankaya dava açtı. İlk derece mahkemesi davayı reddederken, davacı vekili istinaf başvurusunda bulundu. Ancak istinaf başvurusu esastan reddedildi. Davacı vekili bu kez temyiz başvurusunda bulundu ancak yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varılarak Bölge Adliye Mahkemesi kararı onandı.  
TTK Madde 18/2: Tacirin basiretli bir iş adamı gibi hareket etmesi gerektiği.
 
HMK Madde 353/1-b.1: İstinaf isteminin esastan reddi.
HMK Madde 370/1: İstinafın reddi ya da kabulüne karar verilir.
HMK Madde 372: İşlem yapılması gereken durumlarda dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ürgüp Asliye Hukuk Mahkemesince (Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla) verilen 05.11.2019 tarih ve 2016/401 E- 2019/434 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 30.10.2020 tarih ve 2020/648 E- 2020/751 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı bankadan 22/06/2015 tarihinde 100.000.- TL bedelli kredi kullandığını, bu işlemin banka çalışanları ... ve ... isimli kişiler tarafından yapıldığını, ...'in 100.000.- TL kredi bedelinden peyder pey yalnızca 81.000.- TL'sini davacıya verdiğini, geri kalan kredi bedelinin davacıya kullandırılmadığını, buna rağmen çekilen krediye istinaden aylık taksitlerin ödendiğini, bankaya çağrılan müfettişin akabinde, davacı adına 05/05/2015 tarih 48,000.- TL, 07/05/2015 tarih 20,000.- TL, 22/06/2015 tarih 128,000.- TL, 26/01/2016 tarih 10.502,86 TL, 04/08/2015 tarih 4.097,39 TL, 13/11/2015 tarih 21.879,39 TL, 30/03/2016 tarih 18.384,62 TL bedelli olmak üzere toplam 250.864,26 TL kredi çekildiğinin banka müfettişinden öğrenildiğini, bunun üzerine savcılığa başvurulduğunu, soruşturmanın halen devam ettiğini, davacıya yalnızca 9.500.- TL geri ödeme yapıldığını, başkaca bir geri ödemenin olmadığını, davacının dükkan ve evini satmak zorunda kaldığını, mağdur olduğunu belirterek, davanın kabulü ile davalı bankaya 05/05/2015 tarih 48,000.- TL, 07/05/2015 tarih 20,000.- TL, 22/06/2015 tarih 128,000.- TL, 26/01/2016 tarih 10.502,86 TL, 04/08/2015 tarih 4.097,39 TL, 13/11/2015 tarih 21.879,39 TL, 30/03/2016 tarih 18.384,62 TL bedelli kredilerden dolayı ( 81.000.- TL haricinde) borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, banka çalışanı ... 'ın bahis sitelerine ve nişanlısına müşteri hesaplarından para gönderildiğinin tespit edildiğini, davacının bilgisi dışında yapılan ödemeler olan 9.500.- TL bedelli ödemenin iade edildiğini, müfettiş tarafından adli belge inceleme uzmanından alınan raporda 05/05/2015 tarih 48,000.- TL bedelli kredi kullandırım talimatına ilişkin 3 adet imza, 07/05/2015 tarih 20,000.- TL bedelli krediye ait 6 adet imza, 22/06/2015 tarih 128,000.- TL bedelli kredi kullandırım talimatına ve ödeme planına ait 3 adet imza, 26/01/2016 tarih 10.502,86 TL, 30/03/2016 tarih 18.384,62 TL bedelli kredi kullandırım talimatına ilişkin imzaların mukayese edilen fotokopi noter evrakları ile karşılaştırılmasında davacının olduğunun tespit edildiğini, banka çalışanı Sucuattin'e yönelik ise soruşturmanın başlatıldığını belirterek davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, taraflar arasında 05/05/2015 tarih 300.000.- TL bedelli genel kredi ve teminat sözleşmesinin imzalandığı, dava konusu kredilerin, bu genel kredi sözleşmesi gereği kullandırıldığı, davacının bilgisi dışında tahsil edilen 9.500.- TL'nin davacıya iade edildiği, davacının ticari müşteri olduğu, dava konusu kredi sözleşmelerinde davacının imza inkarının bulunmadığı, TTK madde 18/2 'de tacirin basiretli bir iş adamı gibi hareket etmesinin gerektiği, davacının imzası bulunan dava konusu kredilerden davalı bankaya borçlu olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının kullandığı kredilerin altındaki imzalara itirazının olmadığı, davacının internet bankacılığı şifresini banka çalışanı ile paylaşması sonucunda bilgisi dışında tahsil edilen 9.500.- TL'nin de davacıya iade edildiği, bu nedenle mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.