Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/6298 Esas 2022/18546 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık dolandırıcılık suçundan 10 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmış ancak yapılan temyiz sonucu hükümler bozulmuştur. Yargıtay'ın bozma kararının ardından katılanlara yönelik suç vasıflarının basit dolandırıcılık olarak belirlenmesine karşın para cezalarının düzeltilmemesi ve tekerrür hükümlerinin çıkarılmaması nedeniyle yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadan, adli para cezalarının düzeltildiği ve TCK'nin 58. maddesi gereği hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimiyle çektirilmesine karar verilerek, sanık dolandırıcılıktan mahkum edilmiştir. Kanunlar: 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, TCK'nin 155/2, 62, 58, 157/.1 maddeleri, CMK'nın 309/4-b, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 321 ve 322. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
...
...


Sanığın üzerine atılı "Dolandırıcılık" suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı, kanun yararına bozma öncesi hükmün kesinleştiği 25.01.2013 tarihinden kanun yararına bozma talebinin kabulüne dair Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 17.02.2020 tarihli bozma ilamına kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında iki ayrı katılana karşı işlediği basit dolandırıcılık suçundan açılan kamu davalarının birleştirilerek sanığın eylemlerinin TCK'nin 155/2 maddesine temas ettiğinden bahisle her bir katılan yönünden TCK'nin 62. maddesi de uygulanmak suretiyle neticeten 10 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hakkında TCK'nın 58. maddesinin tatbik edilerek hapis cezasının mükerrrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, bu hükümlerin 25.01.2013 tarihinde kesinleştiği, kesinleşen hükümlere karşı kanun yararına bozma yoluna müracaat edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesi'nin 06.02.2017 tarihli ilamı ile hapis cezalarının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezalarının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeye dayanılarak tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi ile tekerrüre esas alınan Antalya 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2010 tarih ve 2010/132-572 sayılı kararının henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle TCK’nin 58. maddesinin 1. fıkrası uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi hususlarına işaret edilerek her bir katılan yönünden kurulan mahkumiyet hükümlerinin neticeten 10 ay hapis ve 80 TL adli para cezası olarak belirlenerek, TCK'nin 58. maddesinin hükümden çıkarılmasına karar verildiği, bilahare aynı hükümlere karşı sanığın katılanlara yönelik eylemlerinin TCK'nin 155/2. maddesinde yaptırıma bağlanana hizmet ilişkisi nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturmayacağı, TCK'nin 157/.1 maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçuna temas edeceğinden bahisle suç vasfından dolayı ikinci kez kanun yararına bozma yoluna müracaat edilmesi üzerine hükmün vasıf yönünden de Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 17.02.2020 tarihli ilamıyla sanığın katılanlara yönelik eyleminin uzlaşma kapsamında kalan basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu belirlenerek uzlaşma ve cezada kişiselleştirme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması yönünden CMK'nın 309/4-b maddesi uyarınca bozulduğu, bozma üzerine katılanlara yönelik suç vasıflarının basit dolandırıcılık olarak belirlenmesine karşın 06.02.2017 tarihli ilamdaki para cezalarının düzeltilmesi ve tekerrür hükümlerinin çıkarılmasına dair kararın göz ardı edilerek kesinleşen ilk hükümdeki gibi hatalı mahkumiyet kararları verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyetlere dair her bir hüküm fıkrasında yer alan adli para cezalarına ilişkin sırasıyla “120 gün”, “100 gün” ve “2.000,00 TL" ibarelerinin çıkarılarak yerlerine sırasıyla "5 gün", “4 gün” ve “80 TL" ibarelerinin eklenmesi ile hüküm fıkralarından TCK'nin 58. maddesi uyarınca hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.