Esas No: 2020/15513
Karar No: 2022/11215
Karar Tarihi: 03.11.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/15513 Esas 2022/11215 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2020/15513 E. , 2022/11215 K.Özet:
Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiştir. Önceki kararında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir ancak denetim süresi içerisinde hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Bu nedenle şartlar oluşmadan hüküm açıklanması hatalı bulunmuştur. Ayrıca savunma hakkı kısıtlandığı için karar bozulmuştur. Son olarak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümleri iptal edildiği için, sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası
- 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi
- Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Değişen suç vasfına göre kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanık hakkında Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin, 16/01/2015 - 2014/231 esas ve 2015/18 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilirken uygulama maddesi olarak, 6545 sayılı Kanun'a değişik TCK'nın 191/8. maddesi yerine, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, aynı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin gösterilmesi,
2- (1) numaralı bozma sebebine göre;
Sanık hakkında Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin, 16/01/2015 -2014/231 esas ve 2015/18 sayılı kararı ile 6545 sayılı Kanunla değişik TCK'nın 191/8. maddesi hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” karar verildiği için, bu durumda, uyuşturucu madde kullanma suçları için özel bir düzenleme olması nedeniyle, aynı Kanun'un 191. maddesinin 4. fıkrasında belirtildiği üzere;
Sanığın erteleme süresi zarfında;
a) Kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi,
b) Tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması,
c) Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması,
Hâllerinde hakkındaki hükmün açıklanabileceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde işlediği "hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal" suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerinin kesinleştiği gerekçesiyle, şartları oluşmadan hükmün açıklanması,
3- 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde, duruşma açılmasını müteakip, sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına ilişkin ihtarı içeren
meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilip savunmasının alınması gerektiği gözetilmeksizin , MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca usulsüz olarak yapılan tebligat üzerine savunma hakkını kısıtlayacak şekilde savunması alınmadan hüküm kurulması,
4-24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve hükümden sonra 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesiyle yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 03.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.