Esas No: 2022/2763
Karar No: 2022/3632
Karar Tarihi: 09.05.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2763 Esas 2022/3632 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/2763 E. , 2022/3632 K.Özet:
Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nde görülen bir davada, icra takibinde ödenen 63.000 TL'nin istirdadı istemi reddedilmiştir. Davacı, bu kararı temyiz etmiş fakat Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi tarafından temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddelerine göre, kesin olan kararlarda temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın, Bölge Adliye Mahkemesi ve dava dosyası da İlk Derece Mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddesi olarak ise 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi ve 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi bahsedilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25.11.2021 tarih ve 2021/576 E- 2021/1068 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 03.02.2022 tarih ve 2022/232 E- 2022/228 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, icra takibinde ödenen 63.000,00 TL bedelin istirdadı istemine ilişkindir. Karar tarihi olan 03.02.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verildiği, reddedilen meblağın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 09/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.