MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkilinin 07.04.2005 tarihli yönetim kurulu kararı ile davalı kooperatifin peşin ödemeli üyesi olarak kabul edildiğini, davalı kooperatifin 27.08.2006 tarihli genel kurul toplantısında alınan karar gereğince 09.09.2006 tarihli yazı ile müvekkilinden ödemekle yükümlü olmadığı SSK primleri, vergi, v.b. harcamaları da dikkate alarak ödeme talep ettiğini ve sonrasında haklarında takip başlatıldığını, takibe itiraz ettiklerini, 24.06.2007 tarihli genel kurul toplantısında müvekkilinin yasal harcamalar ile imalat masraflarını da içeren miktarda aidat ödemesi yönündeki kararın iptali için dava açıldığını, 1.000,00 TL oturma ruhsatı masrafının müvekkili tarafından ödendiğini ileri sürerek, müvekkilinin 8.000,00 TL borçlu olmadığının ve ayrıca 07.04.2005 tarihli yönetim kurulu kararı gereği davalı kooperatife olan borç miktarının tespit edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 07.04.2005 tarihli kararla üyeliğe kabul edilen davalının önceki üyeye ait tüm borçlardan, elektrik, su, çevre düzenlemesi ile ilgili masraflardan sorumlu olacağı, bunun dışında aidat ödeme borcunun bulunmadığı belirtilse de, elektrik, su, çevre düzenlemesi, SSK prim borçları, vergi borçları, kat irtifakı harcamaları, kooperatifin idari işlemlerine yönelik harcamaların aidat dışındaki ek ödemeler olduğunu, dolayısıyla davacının bu ek ödemelerden sorumlu olduğunu, 09.09.2006 tarihli yazıyla istenen bedelin doğru olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlar, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, 18.12.2008 tarihinde davacının talebine konu miktardan daha fazla borcu olduğu gerekçesiyle davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay Yüksek 11. Hukuk Dairesi’nin 03.12.2010 tarihli ilamıyla davacının peşin ödemeli üye olduğu, tahmini bütçeye göre davacıdan istenebilecek çevre düzenlemesi, anayol yapımı, su sayaçları için sarf edilmesi öngörülen meblağ ile elektrik bedelinden davacıya düşen katılım payına hesaplatılması, bizzat davacı tarafından ödenmemişse iskan harcından davacıya düşen katılım payının hesaplatılması gerektiği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, iddia, savunma, toplanan kanıtlar, benimsenen 28.12.2011 tarihli bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının çevre düzenlemesi, ana yol yapımı, su saatleri, elektrik bağlanması ve oturma ruhsatı masraflarından sorumlu olduğu, oturma ruhsatı masrafını ödediğini ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya 2.773,00 TL borçlu olmadığının, 7.227,00 TL borçlu olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, alınması gereken harç peşin yatırıldığından davacıdan yeniden harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.