Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/7063 Esas 2022/18732 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi, 2010 yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan esastan ret kararına yönelik yapılan temyiz istemini reddetti. CMK'nin 286/2-h maddesi uyarınca, ceza verilmesine yer olmadığına, güvenlik tedbiri kararlarının temyizinin mümkün olmadığı belirtildi. Ayrıca, sahte fatura düzenleme suçundan olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmesi nedeniyle düşme hükmüne karar verildiğinden, vekalet ücreti hükmedilemediği için sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz istemleri de reddedildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklandı: sahte fatura kullanma suçu için Vergi Usul Kanunu'na aykırılık, sahte fatura düzenleme suçu için 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR : 09.06.2022
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : ...
EK KARAR : Temyiz isteminin reddi
...
...

1) 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan esastan ret kararına yönelik temyiz istemi üzerine temyiz başvurusunun reddine dair karara yönelik katılan vekilini temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nin 286/2-h maddesi uyarınca, davanın düşmesine, ceza verilmesine yer olmadığına, güvenlik tedbirine ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak bölge adliye mahkemesince verilen bu tür kararlar veya istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararların temyizinin mümkün olmadığı ve bu itibarla Adana Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 09.06.2022 tarihli temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararında hukuka aykırılık bulunmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin CMK'nin 296/2 ve 298. maddeleri gereğince REDDİNE,
2) 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmesi nedeniyle kurulan düşme hükmüne yönelik katılan vekili ile vekalet ücreti ile sınırlı olarak sanık müdafisinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun cezasının türü ve üst sınırına göre tabi olduğu 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesindeki olağan zamanaşımı süresinin 23.10.2010 olan suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerektiği gerekçeleri gösterilerek Adana Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesince kabul ve takdir kılındığından ve zamanaşımından düşme kararı sonucunda vekalet ücreti hükmedilemeyeceğinden sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, CMK'nin 302/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.