Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5034 Esas 2022/7390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜMLER :1) Dörtyol 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2015 tarih, 2015/491 Esas, 2015/832 karar sayılı kararı ile; sanığın, TCK'nin 86/1, 86/3-e, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,
Hükmün sanık tarafından temyizi üzerine;
2) Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 08.09.2020 tarih ve 2020/4462 Esas, 2020/10181 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
3) Dörtyol 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2021 tarih, 2020/410 Esas, 2021/592 karar sayılı; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53 ve CMK'nin 283. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
1) Sanığın üzerine atılı neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçu için, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e ve 87/1-d, 87/1-son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, savunmasının ve iddianamede gösterilmeyen TCK'nin 87/1-d maddesinden ek savunmasının yargılamayı yapan mahkemece bizzat, bunun mümkün olmaması durumunda SEGBİS sistemi aracılığıyla alınması gerektiği gözetilmeyerek, talimat yoluyla aldırılması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (F.C.B. v İtalya, No: 12151/86, 28 Ağustos 1991) kararında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve 5271 sayılı CMK'nin 196/2. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Hüküm kısmında sanık hakkında kazanılmış hak ilkesinin uygulanması sırasında, uygulama maddesinin, ''1412 sayılı CMUK'un 326/son'' maddesi yerine, ''5271 sayılı CMK'nin 283/1. maddesi'' olarak hatalı gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmekle hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 27.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.