Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1636 Esas 2022/3683 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı şirket, vergi incelemesi sonucu davalılar tarafından devralınan restoran ve inşaat faaliyetleri sebebiyle tahakkuk eden vergi aslı, cezaları ve özel usulsüzlük cezalarının ödenmesi için davalılardan sorumlu olduklarını ve bu ödemeleri davacı şirketin yaptığını ileri sürerek davalılardan 110.110,42 TL ticari temerrüt faiziyle birlikte tahsil etmek istemiştir. Mahkeme, dava kapsamında bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davalılardan biri için davanın reddine, diğeri için davanın kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığına karar vererek Mahkeme kararını onamıştır.
Kanun Maddeleri:
-Ticaret Kanunu'nun 644. maddesi (mülga TTK'nın 556. maddesi)
-Ticaret Kanunu'nun 553. maddesi.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 24.04.2019 tarih ve 2019/191 E. - 2019/445 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin 11.03.1998 tarihinde aile şirketi olarak kurulduğunu, başlangıçta ...'ün %34, ...'ün % 33, ...'ün ise %33 pay sahibi olduğunu, zaman içinde ... ve ...'ün hisselerini devrettiğini, hisse devir sözleşmesinden sonra davacı şirket ile davalılar arasında doğmuş ve doğacak borçlardan sorumluluk sözleşmeleri akdedildiğini, davacı şirketin restoranı ve kat karşılığı yaptığı inşaatı önceki ve sonraki tüm borçları ile davalılara devrettiğini, bu tarihten sonra davacı şirkette vergi incelemesi başlatıldığını, neticesinde tahakkuk eden vergi aslı, cezaları, özel usulsüzlük cezaları incelendiğinde davalılarca devir alınan restoran ve inşaat faaliyetleri sebebiyle alınan faturalardan kaynaklandığını, ödenen bu cezalar toplamının 86.937,95 TL olduğunu; bu bedelin ödenebilmesi için Türkiye Finans Katılım Bankası A.Ş. ... Şubesi'nin 05.05.2009 tarihli kredi tahsilat planına istinaden 18.282,10 TL dosya masrafı ve faiz ödediklerini, bu nedenle toplam 110.110,42 TL ödemek zorunda kalındığını, davalıların sorumluluğunda olan ve yine davalılarca ödenmesi gereken ödemeleri davacı şirketin ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek 110.110,42 TL’nın ticari temerrüt faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalılardan ... ile davalı şirkete karşı açılan davanın reddine dair kısmın kesinleştiğini, davalılardan ...’ün, dava konusu vergi cezalarının tahakkukuna sebep olan usulsüz işlemlerin yapıldığı 2005-2007 döneminde şirket müdürü olduğu, yapılan usulsüz işlemler nedeniyle vergi cezasına, dolayısıyla davacı şirketin zarar görmesine sebep olduğu, şirket müdürü olması nedeniyle şirkete karşı TTK'nın 644 maddesi (mülga TTK’nın 556 maddesi) delaleti ile TTK’nın 553. maddesi gereğince sorumlu olduğu, o dönemde şirket müdürü olan diğer müdürle birlikte şirkete verilen söz konusu zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu, davacı tarafından Küçükköy Vergi Dairesi'ne ödenen usulsüzlük cezası, KDV, vergi ziyaı cezası, gecikme cezası ve damga vergisi toplamının 86.973,95 TL tutarında olduğu, davacı şirket tarafından yasa gereği ödenmesi gerekli tahakkuk etmiş vergi asıllarının şirket zararı kapsamında değerlendirilemeyeceği, 37.953,14 TL KDV aslı ile 608,40 TL damga vergisi aslı olmak üzere toplam 38.561,54 TL vergi aslı bulunduğu, re’sen yapılan hesaplama ile davalı ...'ün sorumlu olduğu miktarın 48.912,95 TL olduğunun tespit edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalılardan Altınser Kuy. Gıd. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. ve ... aleyhine açılan davanın reddine, diğer davalı ... adına açılan davanın kısmen kabulüne, 48.412,95 TL’nın dava tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.