Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/740 Esas 2022/11428 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bu mahkeme kararı, Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve bir uyuşturucu madde ticareti davasında sanığın suçlu bulunduğu kararın istinaf mahkemesi tarafından reddedilmesi üzerine yapılan temyiz başvurusunun incelenmesi sonucunda verilmiştir. Kararda, yargılama süreci ve delillerin doğru bir şekilde değerlendirilerek suçun sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, ancak sanık hakkında hükmedilen adli para cezası yönünden 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca \"ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına\" karar verilmemesinin kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle bölge adliye mahkemesi kararının bozulması ve adli para cezasına ilişkin hükmün düzeltilerek yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 288., 294. ve 302/2-4. maddeleri ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık hallerinin dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları kararda yer almamış, sadece numaraları belirtilmiştir.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : 1- Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesinin17.09.2020 tarihli,
2020/144 esas ve 2020/258 karar sayılı mahkûmiyet hükmü
2- İstinaf talebinin esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edenin sıfatı, başvurusunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık müdafiinin dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezası yönünden, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına" karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden bölge adliye mahkemesi kararının 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
İlk derece mahkemesi hükmünün, sanık hakkında adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasından, “edileceğine” ibaresinin çıkarılarak yerine, "edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi, suretiyle hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi hükmüne yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 08/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.