Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/6373 Esas 2022/7405 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak sanık, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e, 67/3. maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olması nedeniyle hükümlerin bozulmasını talep etti. Mahkeme, sanığın talebini yerinde görerek hükümlerin bozulmasına ve gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davalarının düşürülmesine karar verdi. Kanun maddeleri: TCK’nin 86/2, 62, 52/2-4, 234/3, 62, 50, 52/2, Anayasa'nın 40/2, CMK’nin 232/6 ve 34/2, 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Kasten yaralama, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜMLER :1)TCK'nin 86/2, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca 2000 TL adli para cezasına mahkumiyet
2)TCK'nin 234/3, 62, 50, 52/2. maddeleri uyarınca 1500 TL adli para cezasına mahkumiyet

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya okunarak incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece 18.10.2010 tarihli karar ve 05.11.2010 tarihli ek kararla sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/2 ve TCK'nin 243/3. maddeleri gereği adli para cezaları ile mahkumiyetine karar verildiği, mahkemece 14.09.2021 tarihli karar ile hükümlerin temyizi kabil olduğu belirlenip cezanın infazının durdurulmasına karar vererek dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a gönderildiği;
Anayasanın 40/2, CMK’nin 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK’un 310. maddeleri gereğince, kararda başvurulacak Kanun yolu, süresi, mercii ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği, sanık hakkında hapisten çevrili 1.500,00 TL adli para cezası ile doğrudan verilen 2.000 TL Adli Para cezasına ilişkin hükümlerin, Anayasa Mahkemesinin 23.07.2009 tarih 2006/65 Esas ve 2009/114 sayılı iptal kararı gereği karar tarihleri itibarıyla temyizi kabil olduğu halde mahkemece hükümlerin kesin nitelikte olduğundan bahisle temyiz yolunun kapalı olduğu belirtilerek sanığın yanıltıldığı anlaşılmakla, sanığın 19.04.2021 tarihli kanun yararına bozma istemli dilekçesi öğrenme üzerine süresinde yapılmış temyiz başvurusu olarak kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı suçların gerektirdiği cezaların türü ve üst haddine göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e, 67/3 maddelerinde 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, yargılama sırasında zamanaşımı süresini kesen son işlemin 18.10.2010 ve 05.11.2010 tarihli mahkumiyet hükümleri olduğu, söz konusu tarih ile hükümlerin temyiz inceleme tarihi arasında 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e, 67/3. maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davalarının 1412 sayılı CMUK'un 322. ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 28.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.