Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4102 Esas 2022/18992 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4102
Karar No: 2022/18992
Karar Tarihi: 15.11.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4102 Esas 2022/18992 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararında, sanıkların \"imar kirliliğine neden olmak\" suçundan düşme hükümlerine yönelik katılan vekili ile Cumhuriyet savcısının temyizlerinin reddedildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanıkların \"mühür bozma\" suçundan beraat hükümlerine yönelik katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının temyizlerinin kabul edildiği ve hükümlerin bozulduğu ifade edilmiştir. Sanıkların bu suçtan dolayı olağan dava zamanaşımı nedeniyle düşürüldükleri belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi
11. Ceza Dairesi         2020/4102 E.  ,  2022/18992 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    EK KARAR TARİHİ : 29.04.2019
    SUÇLAR : İmar kirliliğine neden olmak, mühür bozma
    ...
    ...
    ...


    1) İmar kirliliğine neden olma suçundan kurulan düşme hükümlerine yönelik katılan vekili ile Cumhuriyet savcısının temyizinin incelenmesinde;
    Katılan vekilinin yüzüne karşı 05.03.2019 tarihinde tefhim olunan ve Cumhuriyet savcısının yokluğunda verilen hükmün, katılan vekili tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 21.05.2019 tarihli dilekçe ile Cumhuriyet Savcısı tarafından ise bir aylık yasal süreden sonra 02.05.2019 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmakla; temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    2) Mühür bozma suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının temyizinin incelenmesinde;
    Sanıklara yüklenen “mühür bozma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanıkların sorgusunun yapıldığı 05.03.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekili ile Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 15.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    ...


    Hemen Ara