Esas No: 2022/7409
Karar No: 2022/19018
Karar Tarihi: 15.11.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/7409 Esas 2022/19018 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2022/7409 E. , 2022/19018 K.Özet:
Mahkeme, bir sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçlarından yargılandığı bir davada karar vermiştir. İlk suç için sanığın uzlaşma kapsamında olduğu ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenmiştir ve hükmün onanmasına karar verilmiştir. İkinci suç için ise sanığa yüklenen suçun cezası için öngörülen süre dolduğu için hüküm bozulmuş ve dava düşmüştür. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, ihmali davranışla görevi kötüye kullanma
...
...
1) Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyizin incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) İhmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyizin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan önceki mahkumiyet hükmünün verildiği 25.11.2013 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 15.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.