Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2552 Esas 2022/19126 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların \"nitelikli dolandırıcılık\" ve \"resmi belgede sahtecilik\" suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerine karşı yapılan temyiz incelemesinde, suçlama konusu vekaletnamelerin sahte olduğunun kanıtlanamaması nedeniyle verilen cezaların eksik olduğu belirtilmiş ancak temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak adli emanetin dosyada delil olarak saklanması yerine müsadere edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Ayrıca, sanıklara yüklenen \"suç eşyasının kabul edilmesi\" suçunun zamanaşımı nedeniyle hükümlerin bozulduğu ve kamu davalarının düşmesine karar verildiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir:
- TCK'nin 204/3. maddesi (resmi belgede sahtecilik)
- TCK'nin 54. maddesi (adli emanetin müsaderesi)
- TCK'nin 66/1-e maddesi (suç eşyasının kabul edilmesi ve dava zamanaşımı)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri (hüküm bozma ve düzeltme yetkisi)
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi (dava zamanaşımı ve düşme)

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
2016/229 (E) ve 2017/45 (K) (16.02.2017)
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik, Nitelikli dolandırıcılık
...
...
...


1) Sanıklar hakkında “nitelikli dolandırıcılık” ve “resmi belgede sahtecilik” suçlarından verilen 16.02.2017 tarihli mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyizinin incelenmesinde;
Suça konu belgeler arasında yer alan vekaletnamelerin "kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli resmi belgelerden" olduğu, resmi belgede sahtecilik suçundan verilen cezaların TCK'nin 204/3. maddesi gereğince artırılması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanıkların diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Adli emanetin 2006/44 sırasında kayıtlı 2 adet plakanın dosyada delil olarak saklanması yerine, 5237 sayılı TCK'nin 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının (Cb6-) bendinde bulunan “...TCK'nın 54. maddesi uyarınca MÜSADERESİNE” ibaresinin çıkartılarak yerine "dosyada delil olarak saklanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanıklar hakkında “ suç eşyasının kabul edilmesi” suçundan verilen 26.02.2008 tarihli mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanıklar, sanık müdafileri ve katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen “suç eşyasının kabul edilmesi” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 26.02.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanıklar, sanık müdafileri ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.