Esas No: 2022/342
Karar No: 2022/19154
Karar Tarihi: 16.11.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/342 Esas 2022/19154 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2022/342 E. , 2022/19154 K.Özet:
Sanığın sahte fatura düzenleyip kullanmak suçundan yargılandığı bir davada, suçun unsurlarının oluştuğuna dair yeterli delil olmadığı gerekçesiyle beraatına karar verilmiştir. Ancak vergi incelemesi raporlarının araştırılmaması ve diğer delillerin yetersiz incelemesi nedeniyle bu karar bozulmuştur. Ayrıca, sahte fatura düzenleme suçu nedeniyle daha önce verilen mahkumiyet hükmü de 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kanun maddelerinin detaylı bir şekilde incelenerek sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesi (3, 4, 5, ve 6. fıkra hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
...
...
...
1) Sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasında, sanığın suçlamaları kabul etmediği ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda da sahte fatura düzenleyen mükellefler hakkında vergi suçu raporu ve vergi tekniği raporu bulunmadığından suçun unsurlarının oluştuğuna dair somut deliller olmadığından bahsedildiği, ancak ilgili vergi dairelerinden, sahte olduğu iddia edilen faturaları düzenleyenler hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan vergi suçu raporu düzenlenip düzenlenmediğinin açık ve net olarak sorulmadığının anlaşılması karşısında;
a) Suça konu faturaları düzenleyen mükellefler hakkında 2011 takvim yılı için düzenlenmiş vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden sorulması,
b) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
c) Faturaları düzenleyen şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin sorulması,
d) Faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükelleflere ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının, kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı araştırılıp faturaları düzenleyen mükellefler ile kullanan mükellefin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile beraatine hükmedilmesi,
2) Sahte fatura kullanma suçunun sübutu halinde ve sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmü yönünden ise; hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin (sahte fatura düzenlenme suçu yönünden diğer yönleri incelenmeden) bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.