Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/8383 Esas 2022/7537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/296 E., 2021/605 K.
SUÇ : Kasten yaralama
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA
BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

... 44. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.09.2021 tarihli ve 2021/296 Esas, 2021/605 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 272 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle karar tarihi olan 23.09.2021’de kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 02.07.2022 tarihli ve 2022/6486 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 19.07.2022 tarihli ve KYB-2022/100182 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 19.07.2022 tarihli ve KYB-2022/100182 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, her ne kadar sanığın üzerine atılı suçtan basit yargılama usulü uygulanmak suretiyle yapılan yargılama sonucunda ... 44. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 12.04.2021 tarihli karara karşı katılan vekili tarafından yapılan itiraz üzerine, duruşma açılıp genel hükümlere göre yargılama yapılması neticesinde sanık hakkında basit yargılama usulü kapsamında indirim yapılmadan mahkumiyet kararı verilmiş ise de,
5271 sayılı Kanun'un "Basit yargılama usulünde itiraz" başlıklı 253. maddesinde yer alan "(1) 251 inci madde uyarınca verilen hükümlere karşı itiraz edilebilir. Süresi içinde itiraz edilmeyen hükümler kesinleşir. (2) İtiraz üzerine hükmü veren mahkemece duruşma açılır ve genel hükümlere göre yargılamaya devam olunur. Taraflar gelmese bile duruşma yapılır ve yokluklarında 223 üncü madde uyarınca hüküm verilebilir. Taraflara gönderilecek davetiyede bu husus yazılır. Duruşmadan önce itirazdan vazgeçilmesi hâlinde duruşma yapılmaz ve itiraz edilmemiş sayılır. (3) Mahkeme, ikinci fıkra uyarınca hüküm verirken, 251 inci madde kapsamında basit yargılama usulüne göre verdiği hükümle bağlı değildir. Ancak, itirazın sanık dışındaki kişiler tarafından yapıldığı hâllerde 251 inci maddenin üçüncü fıkrası uyarınca yapılan indirim korunur..." şeklindeki düzenleme nazara alındığında,
Mahkemece basit yargılama usulü uygulanmak suretiyle verilen 12.04.2021 tarihli karara sanığın itirazda bulunmayıp, yalnızca katılan vekili tarafından itiraz edilmiş olması karşısında, genel hükümlere göre yapılan yargılama sonunda sanık hakkında hüküm kurulurken 5271 sayılı Kanun'un 251/3. maddesi uyarınca önceki hükümde yapılan 1/4 oranındaki indirimin korunması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığa fazla ceza verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1.5271 sayılı Kanun'un "Basit yargılama usulünde itiraz" başlıklı 253 üncü maddesi;
“(1)251 inci madde uyarınca verilen hükümlere karşı itiraz edilebilir. Süresi içinde itiraz edilmeyen hükümler kesinleşir.
(2) İtiraz üzerine hükmü veren mahkemece duruşma açılır ve genel hükümlere göre yargılamaya devam olunur. Taraflar gelmese bile duruşma yapılır ve yokluklarında 223 üncü madde uyarınca hüküm verilebilir. Taraflara gönderilecek davetiyede bu husus yazılır. Duruşmadan önce itirazdan vazgeçilmesi hâlinde duruşma yapılmaz ve itiraz edilmemiş sayılır.
(3) Mahkeme, ikinci fıkra uyarınca hüküm verirken, 251 inci madde kapsamında basit yargılama usulüne göre verdiği hükümle bağlı değildir. Ancak, itirazın sanık dışındaki kişiler tarafından yapıldığı hâllerde 251 inci maddenin üçüncü fıkrası uyarınca yapılan indirim korunur.”
Şeklinde düzenlenmiştir.
2.Bu kapsamda inceleme konusu dava dosyasında; sanık hakkında basit yargılama usulü uygulanarak yapılan yargılama sonucunda ... 44. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2021 tarihli ve 2021/71 Esas, 2021/284 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun'un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2.240,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun'un 253 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği görülmüştür.
Bu karara katılan vekili ve hükümlü tarafından itiraz edilmiştir. İtiraz üzerine hükümlü hakkında genel hükümlere göre duruşma açılarak yapılan yargılama sonucunda ise ... 44. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.09.2021 tarihli ve 2021/296 Esas, 2021/605 Karar sayılı kararı ile hükümlünün 5237 sayılı TCK’nin 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3.Hükümlünün itirazının incelenmesinde; ... 44. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2021 tarihli ve 2021/71 Esas, 2021/284 Karar sayılı kararı sanığa 22.04.2021 tarihinde tebliğ edilmiş ve hükümlünün anılan karara süresi içerisinde 29.04.2021 tarihinde itiraz ettiği görülmüştür.
4. Mahkemece basit yargılama usulü uygulanarak verilen ilk karara itirazın katılan vekili ile birlikte hükümlü tarafından da yapılmış olması nedeniyle genel hükümlere göre yapılan yargılama sonucunda verilen inceleme konusu kararda, hükümlü hakkında 5271 sayılı Kanun'un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca yapılan indirimin uygulanmamasında isabet görülmediğinden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
III. KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesindeki koşulları taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2022 tarihinde karar verildi.