Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/35437 Esas 2022/19112 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanıkların kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından yargılanmasına karar verdi. Sanıkların özel belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının temyiz edilemeyeceği, itiraz yoluna tabi olduğu ve itiraz mercisi tarafından karar verildiği belirtildi. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların incelenmeden mahalline iade edildiği ifade edildi. Sanıkların kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmüne karşı şikayetçi kurumun temyiz etme hakkının bulunmadığı, vekilinin temyiz isteminin reddedildiği belirtildi. Sanıkların kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükümlerinin onanması kararı verildiği ifade edildi. Kararda, hüküm olunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi ile 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi arasındaki değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği detaylı bir şekilde açıklandı.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
...
...
...


1-Sanıklar ... ve ... hakkında "Özel belgede sahtecilik" suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğu ve itiraz mercisi tarafından bu kararlar hakkında karar verildiği anlaşıldığından, dava dosyasının bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Katılan ... vekilinin vekalet ücreti ile sınırlı temyizinin incelenmesinde;
Sanıkların üzerine atılı "Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik" suçlarından doğrudan zarar görmeyen şikayetçi kurumun kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkının bulunmadığı; usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz etme yetkisi vermeyeceği anlaşılmakla, şikâyetçi kurum adına vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3- Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında "Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık" suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmalarda ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiillerin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıklar müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.