Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43239 Esas 2022/19230 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında Vergi Usul Kanunu'na aykırılık suçundan açılan davada 24. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi tarafından istinaf incelemesine tabi tutulmuş, ceza miktarı arttırılmamış ancak tekerrür hükümleri uygulanmıştır. Ancak, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe kanun tespit edilip uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için karar bozulmuş ve dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir. Kararı veren Ceza Dairesi, kanun maddelerini detaylı ve açıklayıcı bir şekilde belirtmemiş. Ancak, bozma gerekçesi ile birlikte bu kanun maddeleri açıklanmalıdır. Bu maddeler şunlardır: 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
...
...

Sanık hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda Adana 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.03.2017 tarihli, 2017/137 Esas ve 2017/208 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün istinaf incelemesini yapan Gaziantep Bölge Adiye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, sanık hakkında verilen ceza miktarını arttırmadığı ancak ilk defa TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verdiği anlaşıldığından hükmün temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.