Esas No: 2020/16491
Karar No: 2022/11520
Karar Tarihi: 09.11.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/16491 Esas 2022/11520 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2020/16491 E. , 2022/11520 K.Özet:
Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiriyle cezalandırılmıştır. Ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasıyla ilgili karar doğru şekilde tebliğ edilmemiştir. Bu nedenle mahkeme bu kararın hukuki değeri olmadığına karar vermiştir ve dosyayı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade etmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrasına göre verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirleri, 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesiyle eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olduğundan, itiraza tabi olmaları nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesine göre yetkili ve görevli itiraz merciince verilecek karar için dosya Yargıtay'a iade edilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
mahkûmiyet
Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yokluğunda verilen denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin gerekçeli kararın tebliğ edildiği 02/12/2013 tarihinde cezaevinde bulunan sanığa 7201 sayılı Kanun'un 19. maddesine göre tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, doğrudan sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, gerekçeli karar tebligatının usulsüz olması nedeniyle tedbir kararının kesinleşmediği ve bu karara bağlı 01/12/2015 tarihli 2015/507 esas ve 2015/843 karar sayılı mahkûmiyet kararının hukuki değerden yoksun olduğu, sanığın yaptığı itirazın, 14/11/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararların sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraza tabi olmaları nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın diğer yönleri incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 09/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.