Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/198 Esas 2022/3952 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, müvekkil şirketin \"YAZGAN FENİKS+Şekil\" ibareli marka tescil başvurusu rededilmişti. Başvuru, davalının \"FENİX\" ibareli markalarına dayanarak itiraza uğramıştı. Davacı vekili, bu kararın iptali için dava açmıştı ancak istinaf talebi de reddedilmişti. Son olarak yapılan temyiz başvurusu da reddedilerek Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır. İlgili kanun maddesi 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesidir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27.02.2019 tarih ve 2018/74 E- 2019/57 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 06.11.2020 tarih ve 2019/550 E- 2020/933 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 70 yıldan bu yana öncelikli olarak şarap türleri ve diğer alkollü içkiler imali yaparak yurtdışı ve yurtiçinde pazarlanması işi ile iştigal ettiğini, ticaret unvanının ayırıcı unsurunun "YAZGAN" ibaresinden oluştuğunu, müvekkilinin 06.09.2016 tarihinde "YAZGAN FENİKS+Şekil" ibareli 33. sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2016/71921 nolu marka tescil başvurusunda bulunduğunu, söz konusu başvuruya davalının "FENİX" ibareli markalarına dayanarak itirazda bulunduğunu, TPMK YİDK'nın 2017/M-10889 sayılı kararıyla başvuru konusu işaretin davalıya ait 2013/90897 sayılı markayla iltibasa neden olacağı gerekçesiyle itirazın kabul edilerek, başvurunun reddedildiğini, bütünsel olarak bıraktıkları umumi intiba itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak başvuru konusu işaret ile redde mesnet markaların tamamen farklı olduğunu, işarette yer alan farklı unsurların yeterli ayırt edicilik sağladığını, müvekkilinin önceki kullanımlarından kaynaklı kazanılmış hakkının olduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, başvuru konusu "YAZGAN FENİKS" ibareli işaret ile davalının "FENİX" ibareli markasının bıraktığı genel izlenimin aynı olduğunu, farklı unsurlar bulunmasının farklı bir etki doğurmadığını, asıl ve ayırt edici unsurlarının görsel, anlamsal ve sescil olarak çok yakın olduğunu, kapsamlarının da aynı tür ürün ve hizmetlerden oluştuğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, redde mesnet alınan markanın "FENİX" ibare ve biçimli olduğu, bu markanın asıl ve ayırt edici unsurunun "FENİX" ibaresinden oluştuğu, davacının başvurusunun da "YAZGAN FENİKS" ibareli olduğu, işarette asıl ve ayırt edici unsurun "FENİKS " ibaresi tarafından temsil olunduğu, başvuru konusu işarette yeterli ayırt edicilik sağlayacak başka bir unsurun bulunmadığı, ortalama tüketici tarafından işarette asıl ve ayırt edici unsurun "FENİKS" olarak algılanacağı, başvuru markasının redde mesnet alınan davalıya ait "FENİX" ibareli marka ile 29, 30, 31, 32, 33, 40 ve 43. sınıflarda aynı ürün ve hizmetleri içerdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacının marka tescil başvurusunun "YAZGAN FENİKS" ibareli olduğu, işarette asıl ve ayırt edici unsurun "FENİKS" ibaresi tarafından temsil olunduğu, başvuru konusu işarette yeterli ayırt edicilik sağlayacak başka bir unsurun bulunmadığı, davalı şirketin redde mesnet alınan 2013/90897 numaralı markasının da "FENİX" ibareli olduğu ve asıl unsurunun "FENİX" ibaresinden oluştuğu, davacının başvuru konusu markasının 33. sınıfta "Alkollü içecekler (biralar hariç), şaraplar (kırmızı şarap, beyaz şarap, köpüklü şarap), rakılar, viskiler, likörler, alkol içeren kokteyller" mallarında tescil ettirilmek istenirken, redde mesnet alınan davalıya ait "FENİX" ibareli markanın da 33. sınıfta "Alkollü içecekler (biralar hariç)" mallarında tescilli bulunduğu, TPMK Marka Sınıflandırma Tebliğinde de 33. sınıfın sadece "Alkollü içecekler (biralar hariç)" mallarını içerdiği, dolayısıyla tarafların marka olarak kullanmak istedikleri ürünlerin aynı olduğu, tarafların markaları arasında 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 08.06.2016 gün ve E. 2014/11-696, K. 2016/778 sayılı kararı uyarınca, iltibas değerlendirmesinin hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel hukuki bilgi ile çözümlenebileceği, ilk derece mahkemesince bu konuda bilirkişi raporu alınmamasında bir isabetsizlik olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
24/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.