Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43214 Esas 2022/19581 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/43214
Karar No: 2022/19581
Karar Tarihi: 23.11.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43214 Esas 2022/19581 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın özel belgede sahtecilik suçundan aldığı ceza hükmü, usulsüz olarak tebliğ edilmiş olduğundan geçerli sayılmamıştır. Suçun kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli belgelerden olmadığı anlaşılmıştır. Sanığın eylemi TCK'nin 204/1. maddesi uyarınca resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğundan, olağan dava zamanaşımı süresi geçtiği için sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204. maddesi ve 66/1-e maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi yer almaktadır.
11. Ceza Dairesi         2021/43214 E.  ,  2022/19581 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Özel belgede sahtecilik
    ...


    Sanığın, yokluğunda verilen 02.10.2007 tarihli mahkûmiyet hükmünün 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi uyarınca tebliğine ilişkin 27.10.2007 tarihli işlemin, İstanbul (Kapatılan) Bayrampaşa Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda olması nedeniyle, usulsüz olduğu anlaşılmakla, öğrenme üzerine hükmü yasal sürede temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede:
    5237 sayılı TCK'nin 204. maddesinin 3. fıkrasındaki hükmün, ancak resmi belgenin "kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli olan belge" niteliğinde olması halinde uygulanabileceği, suça konu sahte nüfus cüzdanının kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli belgelerden olmadığı, sanığın tamamen sahte olarak düzenlenmiş suça konu nüfus cüzdanını kullanmaktan ibaret eyleminin bütün halinde TCK’nin 204/1. maddesi uyarınca resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı nazara alındığında; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 02.10.2007 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 23.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    ...





    Hemen Ara