Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/7176 Esas 2022/7693 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KARAR TARİHİ : 16/02/2021
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten öldürmeye teşebbüse yardım.
HÜKÜMLER :... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/02/2021 tarih, 2019/46 Esas ve 2021/71 Karar sayılı kararı ile;
1)Sanık ... hakkında;
Mağdur ...'a yönelik "kasten öldürmeye teşebbüs" suçundan 5237 sayılı TCK'nin 81, 35, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası ile mahkumiyetine,
2)Sanık ... hakkında;
Mağdur ...'a yönelik "kasten öldürmeye teşebbüse yardım" suçundan; 5237 sayılı TCK'nin 81, 35, 39/2-a, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkumiyetine.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik "kasten öldürmeye teşebbüs" suçundan 5237 sayılı TCK'nin 81, 35, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası ile mahkumiyetine, sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik "kasten öldürmeye teşebbüse yardım" suçundan; 5237 sayılı TCK'nin 81, 35, 39/2-a, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ilişkin ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/02/2021 tarih, 2019/46 Esas ve 2021/71 Karar sayılı kararının sanıklar müdafiilerin tarafından temyizi üzerine Cumhuriyet Başsavcılığınca
düzenlenen 18/01/2022 tarihli tebliğnameyle hükmün onanması talep edilmiş, Dairemizin 24/03/2022 tarih 2022/1096 Esas ve 2022/2271 Karar sayılı ilamıyla hükmün onanmasına karar verilmiş olup, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından16/06/2022 tarih, KD 1- 2022/82497 sayılı itiraznamesi ile;
1)İtiraza konu uyuşmazlık 5237 Sayılı TCK'nin lehe kabul edilerek aynı kanunun 58. Maddesinin sanık ... hakkında uygulama koşullarının oluşup oluşmadığına ilişkindir.
2)Yargılama konusu suçun 11.01.2005 tarihinde işlendiği, sanık ...’ün adli sicil kaydında bulunan ve 01/12/2004 tarihinde kesinleşen Kartal 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 14/10/2004 gün 2004/371 esas 2004/821 karar sayılı ruhsatsız bıçak taşıma suçundan verilen 2.598 TL Adli Para Cezasının tekerrüre esas alındığı, yerel mahkemece hüküm kurulurken, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK hükümleri lehe kabul edilerek uygulama yapıldığı ve sanığın sabıkasında yer alan hükümlülük tekerrüre esas alınarak cezasının 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, 5237 sayılı TCK’nin suçta tekerrürü düzenleyen 58. maddesinin 6. fıkrasında, tekerrür halinde hükmolunacak cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirileceği, ayrıca cezanın infazından sonra da denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilmiştir. Mükerrirlere özgü infaz rejimi ise, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa’nın 108. maddesinde düzenlenmiş ve bunlar hakkında koşullu salıverilme süresi, süreli hapis cezasında cezanın dörtte üçü olarak belirtilmek suretiyle infaz koşulları ağırlaştırılmıştır. 765 sayılı TCK’nda cezanın artırım nedeni olarak öngörülmüş iken, yeni sistemde koşullu salıverilme süresini de etkileyecek şekilde bir infaz rejimi kurumu olarak düzenlenmiş olan “suçta tekerrüre” ilişkin hükümlerin 1 Haziran 2005 tarihinden önce işlenmiş suçlarla ilgili olarak 5237 sayılı TCK’nin lehe kabul edilmesi suretiyle yapılan uygulamalarda, aleyhe düzenleme içermesi ve infazı ilgilendirmesi nedeniyle uygulama olanağı bulunmamaktadır. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.10.2011 gün ve 179-211 ile 08.04.2008 gün ve 57-74 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi uyarınca kişinin mükerrir sayılması için ilk hükmün kesinleşmesinden sonra, ikinci suçun 1 Haziran 2005 tarihinden sonra işlenmesi yeterli olup, ilk suçun 1 Haziran 2005 tarihinden önce veya sonra işlenmesinin herhangi bir önemi yoktur. İkinci suçun 1 Haziran 2005 tarihinden önce işlendiği durumlarda ise 58. maddenin uygulanmasına olanak bulunmamaktadır.
3)Yukarıda ayrıntısı ile arz ve izah edildiği üzere; ... 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 16/02/2021 tarih, 2019/46 Esas ve 2021/71 Karar sayılı kararının sanık ... yönünden hükümdeki tekerrür uygulamasına ilişkin paragrafın hükümden çıkartılarak hükmün düzeltilerek onanması yerine yazılı şekilde onanmasına karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu" bahisle dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemiz'e gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.07.2012 gün, 2012/726-532 sayılı kararı ile 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı "Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında" Yasa’nın 99. maddesiyle, 5271 sayılı Yasa’nın 308. maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle, 5320 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 5. madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, öncelikle Dairemizin 24/03/2022 tarih, 2022/1096 Esas ve 2022/2271 Karar sayılı ilamının sanıklar ... ve ... yönünden KALDIRILMASINA, karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüse yardım suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim hükümlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanıkların savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozma üzerine verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... ve müdafiinin; eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye, sanığın atılı suçu işlemediğine, suç vasfına, sanık ... müdafiinin; sanığın atılı suçu işlediğine dair kesin ve yeterli delil olmadığına, haksız tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
Yasal koşulları oluşmadığı halde sanık ... hakkında TCK'nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre cezanın infazına karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık ... hakkında hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan tekerrür uygulamasına ilişkin parağrafın hükümden çıkarılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün ve diğer hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 06/10/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.