Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1903 Esas 2022/4029 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, davacı ve davalı arasında yer alan öğrenci taşıma sözleşmesine ilişkin dava dosyası üzerine yapılan yargılama sonucunda, davacının talebi doğrultusunda, davanın kabulü ile davalının 90.053,75 TL alacağı dava tarihinden itibaren yasal faiziyle ödenmesine karar verilmiştir. Davalı tarafın temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu madde 125 ve 126.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Doğubayazıt 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 09.12.2020 tarih ve 2020/25 E. - 2020/324 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında akdedilen öğrenci taşıma sözleşmesi uyarınca 19.675,00 TL teminat verildiğini, 2014 yılının Eylül ayı ile 2015 yılının Haziran ayı arasında taşıma işi yapıldığını, taşıma ücretinin Mart 2015 ayı da dahil olmak üzere ödendiğini, ancak 2015 yılı Nisan, Mayıs ve Haziran aylarına ait hak edişlerin taşımada usulsüzlük yapıldığı gerekçesiyle ödenmediğini, yatırılan teminatın da müfettiş raporu gerekçe gösterilerek iade edilmediğini, taşımacılık yapan araçların öğrenci taşıdığına ilişkin her gün puantaj kaydı tutulduğunu, bu puantajların ilgili okul müdürleri tarafından tasdik edildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı 1.000,00 TL’nin tahsilini talep ve dava etmiş; 22.12.2016 tarihli ıslah dilekçesiyle 90.053,75 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili 02/11/2020 tarihli cevap dilekçesinde; müvekkili kurumun öğrenci taşıma işlerini taşıma ihalesi ile belli firmalara gördürdüğünü, davacı tarafın da bu şirketlerden biri olduğunu, isimsiz şikayet dilekçesi ile soruşturma başlatıldığını, görevlendirilmesi gereken araç sayısından az araçla öğrenci taşındığının tespit edildiğini, bu nedenle her bir firma için mali teklifler getirildiğini, firmalarca itiraz edildiğini, soruşturma raporu dikkate alınarak müvekkilinin davacıya borçlu olmadığını, zaman aşımı itirazında bulunduklarını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak ve tüm dosya kapsamına göre yapılan yargılama sonucunda; dosya içerisine alınan davalı kurumun yöneticilerinin imzası ve onayı bulunan puantaj kayıtlarından, davacının sözleşmede belirtilen araç sayısı kadar taşıma için görevlendirme yaptığı ve öğrencileri taşıma işinin bu araçlarla gereğine uygun şekilde yapıldığı, sahteliği ispat edilmemiş puantaj kayıtlarına resmi belge olarak itibar edildiğinden, davanın kabulü ile 90.053,75 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, 25/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.