Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/5534 Esas 2022/19651 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan yargılandığı dava hakkında karar vermiştir. Ancak, iddianame ile açılan dava ile suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin farklı olduğunu belirterek, sanığın \"Sahte Fatura Düzenleme\" suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğunu vurgulamıştır. Ayrıca, 7394 sayılı Kanun ile değişen 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi göz önünde bulundurularak, sanıkın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtmiştir. Kararda detaylı bir açıklama yapılması ve diğer yönlerin incelenmemesi nedeniyle BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi
- 213 sayılı VUK’nin 367. maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
...


1-5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 13.11.2015 tarihli iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, "Sahte Fatura Kullanma" suçundan kamu davası açıldığı, “Sahte Fatura Düzenleme” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "Sahte Fatura Düzenleme" ve “Sahte Fatura Kullanma” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, “Sahte Fatura Düzenleme” suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
2-Hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.