Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5146 Esas 2022/19618 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sahte fatura kullanma suçuyla ilgili olarak verilen kararı bozdu. Matrah artırımına veya uzlaşmaya etkisinin olmadığı halde bu sebeple sanığın beraat etmesi yasaya aykırı bulundu. Ayrıca, daha sonra yayımlanan ve suçun işlendiği tarihler için lehe olan kanunlar da dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şunlardır: 6111 sayılı Kanun, CMK 223/2-a, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi, ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
...
...
...

1- 6111 sayılı Kanun kapsamında matrah artırımında bulunulması veya idare ile uzlaşma sağlanmasının atılı suçun oluşumuna etkisinin bulunmadığı gözetilmeden, yargılamaya devam olunarak diğer delillerle birlikte bir karar verilmesi gerekirken, “2009 yılı için 6111 sayılı yasa kapsamında matrah ve vergi artırımı hükümlerinden yararlanmış olduğu ve 2009 yılı işlem ve faaliyetlerinin inceleme dışı kaldığı anlaşılmakla...” demek suretiyle CMK 223/2-a maddesi gereğince sanığın beraatine karar verilmesi, yasaya aykırı,
2- 2009 takvim yılında gerçekleştirildiği iddia olunan eylem için suçun sübutu halinde, 2010 ve 2011 takvim yıllarında gerçekleştirdiği eylemler yönünden ise hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 2010 ve 2011 takvim yılları ile ilgili verilen kararlar yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.