Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/230 Esas 2022/4015 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Finansal kiralama sözleşmesi gereği davalıya teslim edilen malların kira bedelleri ödenmediği için sözleşmenin feshedildiği ve malların iadesi için dava açıldığı söz konusu. Davalı vekili, iflas erteleme dosya sonucunun beklenilmesi ve faaliyetlerin sekteye uğramaması için davanın reddine karar verilmesini talep etmiş, ancak mahkeme davanın kabulüne karar vermiş. İlk derece mahkemesinin kararında bir isabetsizlik olmadığından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş. Kanun maddeleri olarak, 6361 sayılı Yasa'nın 23. maddesi, 31. ve 33. maddelerine atıfta bulunulmuş.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 44. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 10.07.2017 tarih ve 2016/570 E.- 2017/538 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi'nce verilen 05.11.2020 tarih ve 2020/74 E.- 2020/279 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında Finansal Kiralama Sözleşmesi akdedildiğini, davalı şirket sözleşme hükümlerine aykırı davrandığından, davalı kiracı şirketeı ihtarname keşide edilerek 60 günlük yasal süre içinde kira borcunun ödenmesi, aksi takdirde sözleşmenin fesih edileceği ve fesih süresi sonundan itibaren 3 gün içerisinde sözleşme konusu malları tesliminin ihtar edildiğini, usulüne uygun tebliğ ve ihtara rağmen borçların ödemediği ve yüklenen edimleri kanuni süresi içinde yerine getirmediğinden finansal kiralama sözleşmelerinin münfesih olduğunu, 6361 sayılı Yasa'nın 23. maddesi, 31. ve 33. maddelerinde sözleşmenin feshi halinde kiracının malı iade ile yükümlü olduğunu, bu nedenle, ileride telafisi imkansız zararları önleyebilmek için mülkiyeti davacı şirkete ait finansal kiralama konusu malların ihtiyati tedbir kararıyla davacı şirkete teslimini ile mülkiyet haklarının kabulüyle, sözleşmenin feshinin tespiti ile malların taraflarına aynen iadesini ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı firmanın iflas erteleme başvurusunda bulunmuş olduğunu, İstanbul Anadolu 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2015/1210 esas sayılı dosyasında iflas erteleme tedbir kararı verilmiş olup tedbir kararının devam ettiğini belirterek, davacı talepleri doğrultusunda karar verilmesi halinde davalı şirketin faaliyetlerinin devamının sekteye uğrayacağını, diğer şirket alacaklılarının da zarara uğrayacağını savunarak davanın reddine, iflas erteleme dosya sonucunun beklenilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama toplanan deliller ve tüm dosya kapsamında göre, davacı şirket ile davalı arasında akdedilen finansal kiralama sözleşmesine istinaden sözleşmeye konu olan malların davalıya teslim edildiği, sözleşme kapsamında düzenlenen finansal kiralama ödeme planının kesinleştiği ve kira bedellerinin vadesinde ödenmemesi nedeniyle Finansal Kiralama Kanunu'nun 31/1.maddesi ve sözleşme şartı gereğince, yasal 60 günlük süre içerisinde, kira bedellerinin ödenmesi, aksi halde sözleşmenin feshedilmiş sayılacağına dair ihtarnamenin davalı kiracıya tebliğe edildiği, buna rağmen verilen sürede ödeme yapılmadığından, davacı kiralayanın akti feshetme hakkının doğduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, kararı davalı vekili istinaf etmiştir.
İstinaf mahkemesince ilk derece mahkemesinin kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından somut olay bakımından davalı vekilinin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiş, kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 5.446,02 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.