Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/8128 Esas 2022/7789 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Kasten yaralama suçundan ve mala zarar verme suçlarından sanıklar ... ... ve ... ...'ın, kasten yaralama suçu yönünden 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, mala zarar verme suçu yönünden ise karar verilmesine yer olmadığına dair Niğde 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.03.2019 tarihli ve 2018/78 Esas, 2019/129 Karar sayılı kararı ile anılan karara karşı katılan vekili tarafından mala zarar verme suçu açısından istinaf yoluna başvurulmasını takiben, ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 16.06.2020 tarihli kararı ile söz konusu kararın bozulmasına karar verilmesini müteakip, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan yapılan yargılama neticesinde karar verilmesine yer olmadığına ilişkin Niğde 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.03.2021 tarihli ve 2020/233 Esas, 2021/72 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 26.06.2022 tarihli ve 2022/6896 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.07.2022 tarihli ve 2022/96862 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.04.2018 tarihli ve 2014/15-487 Esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, sanıklar ile katılan arasında tartışma yaşandığı, sonrasında sanıkların olay kapsamında ele geçirilemeyen tüfeği alarak, kendi araçları ile katılanın kullandığı aracı takıp ettikleri sanık ... ...'ın tüfekle iki kez ateş etmek sureti ile katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, saçma tanelerinin araca isabet ederek zarar vermesi şeklinde
gerçekleşen somut olay sebebiyle yapılan yargılama neticesinde sanıkların kasten yaralama suçundan mahkumiyetlerine, mala zarar verme suçu yönünden ise karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, anılan kararın ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 16.06.2020 tarihli kararı ile bozulmasını müteakip, Niğde 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.03.2021 tarihli kararı ile mala zarar verme suçu yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ise de,
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.01.2020 tarihli ve 2019/13440 Esas, 2020/445 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, mala zarar verme suçu için 5237 sayılı Kanun'un 151. maddesinde öngörülen hapis cezasının basit yaralama suçuna göre üst sınır yönünden daha ağır olduğu anlaşılmakla, somut olayda bir fiil ile kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarının birlikte oluşması nedeniyle, 5237 sayılı Kanun'un 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralı gereğince sanığın bunlardan en ağır cezayı gerektiren ve meydana gelen suçların en ağırı olan mala zarar verme suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararların bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Dava konusu eylemler için mahkeme kararlarındaki ve iddianamedeki kanuni nitelendirmeye, uygulanması talep edilen sevk maddelerine ve uygulanan kanun maddelerine, eylemlerin en ağırının mala zarar verme eylemi olmasına göre; verilen kararlara yönelik kanun yararına bozma isteminin mahiyeti nazara alındığında incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2022 tarih ve 31733 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 26.01.2022 tarih ve 2022/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE ve dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE, 10.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.