Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2151 Esas 2022/4102 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davacı, müvekkiline ait bir standardın davalıların internet sitesinde izinsiz şekilde yayınlandığını öne sürerek, kullanımın durdurulmasını ve maddi-manevi tazminat talep etmiştir. Davalıysa standardın kullanımının TSE tarafından aranan şartları belirtmek amacıyla yapıldığını savunmuştur. Yargıtay, yapılan yargılama sonucunda davacının talepleri doğrultusunda karar verilmesini uygun bulmuş, davalıların web sitesinde izinsiz olarak standardın kullanımını gerçekleştirdiği tespit edilmiş ve davacıya 5000 TL maddi tazminat ödenmesine karar verilmiştir. Davalıların kusurlu davrandığı gerekçesiyle tazminat verilmesi kararı, FSEK'in 70/2. maddesi çerçevesinde verilmiştir. Davacının manevi tazminat talebi reddedilmiştir. Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiş ama temyiz itirazları reddedilmiştir. FSEK maddeleri: 5846 sayılı FSEK'in 70/2. maddesi.

MAHKEMESİ : . FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15.09.2020 tarih ve 2019/57 E. - 2020/129 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait TS 10922 EN 81-1 numaralı standardın davalılara ait internet sitesinde haksız şekilde yayınlandığını ileri sürerek, bu kullanımın durdurulmasına, 5.000,00 TL maddi ve 25.000,00 TL manevi tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, sitede asansörler için TSE'nin aradığı şartların belirtilmesi amacıyla bu yayının yapıldığını, haksız kullanımının söz konusu olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamanın sonucunda, dava konusu standardın bilirkişi incelemesinin yapıldığı tarihte davalının web sitesinde yer almadığının tespit edildiği, bu nedenle davacının tecavüzün ref'i davasının konusuz kaldığı, ancak dava açıldığı tarihte davacının dava açmakta haklı olduğu, FSEK'in 70/2. maddesi uyarınca mali hakları zarara uğrayan kişi tecavüz edenin kusurunun bulunması halinde haksız fiil hükümleri çerçevesinde maddi tazminat talep edebileceği, dava konusu olay kapsamında davalıların, dava konusu standarda ait kullanım hakkı bedelini davacıya ödemeden web sitesinde izinsiz olarak kullandığı ve hukuka aykırı fiile kusurları ile sebebiyet verdiği, davacının zarara uğradığı ve hukuka aykırı fiil ile zarar arasında uygun illiyet bağı bulunduğu ve bu niteliği itibari ile maddi tazminata hak kazandığı, talep edilen 5.000,00 TL maddi tazminatın olaya uygun olduğu, her ne kadar davacı manevi tazminat da talep etmişse de, davacı Kurum tüzel kişilik olduğundan 5846 sayılı FSEK hükümlerine göre, manevi hak sahibi olmayacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davaya konu internet yayını durdurulduğundan, tecavüzün men' i ve ref'i davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, FSEK 70/2 maddesi uyarınca 5.000,00 TL maddi tazminatın 10.02.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak, davacıya verilmesine, 25.000,00 TL manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve temyiz sebeplerine göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 170,75 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 26/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.