Esas No: 2019/6051
Karar No: 2022/19762
Karar Tarihi: 29.11.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6051 Esas 2022/19762 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/6051 E. , 2022/19762 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla yargılandığı ancak plakalar üzerinde sahtecilik suçunun oluşup oluşmadığının tartışılmadığı ve dosyada eksik inceleme yapıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, hükümde TCK'nin 53. maddesi gereği ertelenen hapis cezasının uygulanmamasının yasaya aykırı olduğu vurgulanmıştır. Bu nedenlerle kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi: Hükmün bozulması
- TCK'nin 53. maddesi: Hapis cezasının ertelenmesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi: Temyiz yolu açık olan hallerde kararın temyiz edilebilir olduğunu düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
...
1)Sanığın kullandığı araç içinde ele geçen ...,... sayılı plakalar yönünden mahkeme tarafından bir inceleme yapılmamış olması karşısında; belgede sahtecilik suçlarında aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının takdiri mahkemeye ait olması; 23.09.2014 tarihli uzmanlık raporunda, plakalar üzerinde “tescil plakalarının resmiyet kazanması için gerekli olan tescil işlem birimine (E.G.M.) ve/veya basım işlemini gerçekleştiren kuruluşa (T.Ş.O.F.) ait basılı bulunması gereken soğuk mühür izlerinin bulunmadığının” belirtilmesi, plakalarda soğuk mühür bulunmadığı takdirde sahtecilik suçunun oluşmaması karşısında, sahte olduğu iddia edilen plakalarının getirtilip incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, bu gözlem sonucunda gerekçeli kararda aldatıcılık niteliği olup olmadığının tartışılması ve denetime olanak verecek şekilde dosya arasında bulundurulması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2)Kabule göre de; hükümde, ertelenen hapis cezası kısa süreli olmamasına rağmen TCK'nin 53. maddesinin uygulanmaması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 29.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.