Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3523 Esas 2022/19984 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3523
Karar No: 2022/19984
Karar Tarihi: 30.11.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3523 Esas 2022/19984 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

11. Ceza Dairesi tarafından verilen 2019/3523 E. ve 2022/19984 K. numaralı kararda, mühür bozma suçundan açılan davaların mükerrer olabilmesi için aynı tutanak nedeniyle iki ayrı dava açılması gerektiği belirtilmektedir. Temyize konu dava ile mükerrer olduğu kabul edilen davanın farklı tutanak, sayaç ve aboneliklere ilişkin olduğu ve bu nedenle davaların mükerrer olmadığı gözetilerek davanın reddedilmesi yanlış değerlendirme olarak kabul edilmiştir. Ancak, zamanaşımının kovuşturmaya engel olduğu anlaşıldığı için sanığın suçlu bulunamayacağına karar verilmiş ve kamu davası düşürülmüştür. Kararda, sanığa yüklenen suçun olağan dava zamanaşımının 02.10.2014 tarihinde sonlandığı vurgulanırken, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesindeki cezaya ilişkin açıklama yapılmıştır. Kararı veren Ceza Dairesi, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmaması gerektiğine karar vermiştir.
11. Ceza Dairesi         2019/3523 E.  ,  2022/19984 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mühür bozma
    ...


    Mühür bozma suçundan açılan davaların mükerrer olduğunun kabul edilebilmesi için aynı tutanak nedeniyle iki ayrı dava açılmış olmasının gerekeceği, temyiz konu dava ile mükerrer olduğu kabul edilen davanın farklı tutanak, sayaç ve aboneliklere ilişkin olduğu, bu nedenle davaların mükerrer olmadığı gözetilerek, temyize konu davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, yanlış değerlendirme ile davanın reddine karar verilmiş ise de; zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
    Sanığa yüklenen “mühür bozma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkumiyet hükmünün kurulduğu 02.10.2014 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Yz.İşl.Md. Y.
    ...




    Hemen Ara