Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42878 Esas 2022/20014 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın dolandırıcılık suçundan yargılandığı anlaşılmaktadır. Dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenmiştir. Uzlaştırma sırasında oluşan masrafların sanıktan tahsil edilebileceği yasaya uygun bulunmuştur. Hüküm gereği adli para cezasının ödenmemesi halinde 5275 sayılı Kanun’un 106/3 maddesi gözetilerek, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişiklik infaz aşamasında gözetilmiştir. Hükümde yapılması gereken düzeltme, yargılama giderlerine ilişkin olarak hükümden bozma sonrası uzlaştırma gideri dışındaki masrafların çıkarılarak diğer masrafların Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasıdır. Ayrıca, kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, Ceza Muhakemelerinde Uzlaştırma Yönetmeliği'nin 38. maddesi, 5275 sayılı Kanun’un 106/3 maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
...


Sanığın üzerine atılı "dolandırıcılık" suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nin 253/22 maddesi ve bu maddeye göre çıkarılan Ceza Muhakemelerinde Uzlaştırma Yönetmeliğinin 38. maddesine göre “Uzlaştırmacı ücreti ve diğer uzlaştırma giderleri yargılama giderlerinden sayılır, ilgili ödenekten karşılanır. Uzlaşmanın gerçekleşmesi durumunda, bu ücret ve giderler Devlet Hazinesi üzerinde bırakılır. Uzlaşmanın gerçekleşmemesi hâlinde uzlaştırmacı ücreti ve diğer uzlaştırma giderleri hakkında Kanun'un yargılama giderlerine ilişkin hükümleri uygulanır.” hükmü uyarınca uzlaşmanın sağlanamaması nedeniyle yapılan uzlaştırma giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş; Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3 maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Bozmadan önceki hükümlerin sadece sanık tarafından temyiz edildiği ve bozma ilamının sanık lehine olduğunun anlaşılması karşısında, bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinden posta giderinin sanıktan tahsiline karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, yargılama giderlerine ilişkin olarak hükmün D bendinden bozma sonrası uzlaştırma gideri dışındaki masrafların çıkarılarak diğer masrafların Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.