Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8502 Esas 2022/4159 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı müvekkil, davalı şirkete yurt dışında yatırılan paraların her an geri çekilebileceği ve yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile para verdiği ancak ödenen paranın geri alınamadığını iddia ederek taraflar arasında ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitini ve ödenen paranın tahsil edilmesini istemiştir. İlk derece mahkemesi davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Davacı ve davalı tarafın istinaf başvuruları esastan reddedilmiştir. Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk derece mahkemesinin kararında bir isabetsizlik olmadığının anlaşılması sebebiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri:
-HMK'nın 353/b-1 maddesi: Mahkeme kararının esastan reddedilebilmesi.
-HMK'nın 370/1. maddesi: Temyiz isteminin reddi halinde kararın onanması.
-HMK'nın 372. maddesi: İşlem yapılması için dava dosyasının ilgili yerlere gönderilmesi.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 24.01.2020 tarih ve 2019/467 E. - 2020/92 K. sayılı kararın davacı vekili ile davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 21.04.2021 tarih ve 2020/2164 E. - 2021/752 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili ve davalı ...Ş. vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, İlk Derece Mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekili ve davalı ...Ş. vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 30/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.