Esas No: 2022/3202
Karar No: 2022/4213
Karar Tarihi: 30.05.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3202 Esas 2022/4213 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/3202 E. , 2022/4213 K.Özet:
Davalı tasfiye memuru vekili, ihyası istenilen şirketin tasfiye sürecinde olduğunu ve tüm işçilerin hak ve alacaklarının ödendiğini ileri sürerek davanın reddedilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, davacının talebinin kabul edilmesine karar vermiştir. Davalı tasfiye memuru vekili, kararı istinaf etmiştir. Bölge adliye mahkemesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Temyiz istemi sonrasında, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları göz önüne alındığında İlk Derece Mahkemesinin kararında bir yanlışlık olmadığı belirlenmiş ve davalı tasfiye memurunun temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddesi olarak TTK'nın 547. maddesi hükümleri uygulanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13.HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 9. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 27.10.2021 tarih ve 2021/239 E- 2021/779 K. sayılı kararın davalı tasfiye memuru vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce verilen 09.03.2022 tarih ve 2022/406 E- 2022/350 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı tasfiye memuru vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ihyası istenilen şirket aleyhine İstanbul Anadolu 20 İş Mahkemesi'nde açtığı hizmet tespiti davasında şirket tüzel kişiliğinin ihyası için kendilerine süre verildiğini belirterek BY Mustafa Organizasyon Tanıtım Turizm San. Tic. Ltd. Şti.’nin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı tasfiye memuru ... vekili, davacının iş akdinin fesih tarihinde By Mustafa adlı şirketin tasfiye aşamasında olmasına rağmen davacı dahil tüm işçilerin işçilik hak ve alacaklarının ödendiğini, davacının işten ayrıldığı zaman arabuluculuk görüşmelerinin yapıldığını, arabulucu nezdinde anlaşma sağlanarak tüm işçilik hak ve alacaklarının ödendiğini, tüm alacaklarını alan davacının sigortalı olduğu günlerin eksik olduğunu ileri sürerek tespit davası açarak, kapanmış olan şirketin de ihyasını istemesinin hakkın kötüye kullanılmasını olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... cevap vermemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda, ihyası istenilen şirketin 25/01/2017 tarihinde tasfiye sürecine girdiği, tasfiye kararının 14/02/2017 tarihinde tescil edildiği, tasfiye memuru olarak davalı ...'un tayin edildiği, 16/12/2020 tarihinde de şirketin tasfiyesinin sona erdiği hususu sicile bildirilerek şirketin 22/12/2020 tarihinde sicilden terkin edildiği, davacı tarafın dava dışı Şamdancı Davet...Turizm Ltd. Şti., SGK ve bu dava dosyasında ihyası istenen BY Mustafa....şirketi aleyhine hizmet tespiti davası açtığı, yargılamanın devam ettiği, mahkemece davalı şirketin ihyasına ilişkin kararın bekletici mesele yapıldığı, gerekçesiyle davanın kabulü ile ...’nün 758485-0 sicil numarasında kayıtlı iken tasfiye sonucu 22/12/2020 tarihinde sicilden terkin edilen “TASFİYE HALİNDE BY MUSTAFA ORGANİZASYON TANITIM TURİZM SANAYİ VE TİCARET LİMİTED ŞİRKETİ”'nin İstanbul Anadolu 20. İş Mahkemesinin 2020/291 Esas sayılı dava dosyasının sonuçlandırılması ile sınırlı olarak TTK 547 maddesi uyarınca ek işlemler sonuçlanıncaya kadar ihyasına, şirketin ek tasfiyesi için Ticaret Sicil'ine tesciline, bu işlemleri yapması için son tasfiye memuru ...’un tasfiye memuru olarak atanmasına, kararın ticaret siciline tescil ve ilanına karar verilmiştir.
Karar, davalı tasfiye memuru vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, tasfiye edilerek ticaret sicilden kaydı silinen şirket hakkında tasfiye kapanmadan önce 04/09/2020 tarihinde İstanbul Anadolu 20. İş Mahkemesi'nin 2020/291 Esas sayılı dosyası ile açılmış hizmet tespiti davası olduğu ve dava devam ederken şirketin 22/12/2020 tarihinde sicilden terkin işlemlerinin yapıldığı, tasfiye halinde bulunan şirket hakkında 04/09/2020 tarihinde İstanbul Anadolu 20. İş Mahkemesi'nin 2020/291 Sayılı dosyası ile açılmış derdest dava olduğu halde tasfiye sonunda 22/12/2020 tarihinde ticaret sicilden kaydı silinen şirketin tasfiye işlemlerinin tamamlandığından söz edilemeyeceği, TTK'nın 547. maddesinde tasfiyenin kapanmasından sonra ek tasfiye işlemlerinin yapılmasının zorunlu olduğunun anlaşılması halinde şirketin yeniden tescilinin istenebileceğinin düzenlendiği, bu durumda tasfiye işlemleri eksik bırakıldığından ek tasfiye işlemlerinin yapılması zorunlu olduğu ve kaydı silinen şirketin ek tasfiye işlemlerinin tamamlanması bakımından ihyası gerektiği, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde hukuka aykırı bir yön bulunmadığı, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davalı tasfiye memuru vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı tasfiye memuru vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı tasfiye memuru vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalı tasfiye memurundan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.