Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3130 Esas 2022/4186 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu çocuğun ölümü sebebiyle uğranılan maddi ve manevi tazminatın tahsili istemiyle ilgilidir. İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından reddedilen bu talebin kesinleşmesinin ardından, Yargıtay tarafından iadede bulunulan dava dosyası, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi tarafından esastan reddedildi. Temyiz istemi reddedilen davacı vekili, kesin olan kararları temyiz edemeyeceği yönündeki karara itiraz etti. Daha önce İstanbul 22. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde yapılan yargılama sonucunda davacının talebi sadece kısmen kabul edilmişti. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 346/2. maddesi gereği, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesi veya Yargıtay tarafından karar verilebilir. Bu nedenle, temyiz isteminin rededilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Kararda, 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi ve 366. maddesi kısmen açıklanarak, kesin olan kararların temyiz sınırı, temyiz edilemeyen kararlar ve temyiz istemleri hakkında farklı hükümlere yer verildi.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15.11.2018 tarih ve 2015/1232 E. - 2018/1072 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nce verilen 03.02.2022 tarih ve 2019/1609 E. - 2022/88 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, davacının çocuğunun vefat etmesi sebebiyle uğranılan 20.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın tahsili istemine ilişkin davanın reddedilmesi ve kesinleşmesi sonrasında başka bir davada verilen hükme dayalı olarak yargılamanın iadesi talebine ilişkindir. Karar tarihi olan 03.02.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verildiği, daha önce İstanbul 22. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2011/76 Esas sayılı dosyasından yapılan yargılamada davacı vekilinin 31.10.2011 tarihli dilekçesi ile bilirkişi raporları doğrultusunda davanın 18. 077,83 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminat istemi yönünden kabulüne karar verilmesini talep ettiği, davacı taraf için reddedilen toplam 40.000,00 TL’nin temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 30/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.