Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3263 Esas 2022/7823 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM :... 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2021 gün, 2020/637 Esas, 2021/75 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-a, 53. maddeleri uyarınca “6 yıl” hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADIN
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın, kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebeplerin bulunmadığı takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozma üzerine verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
1)Katılan hakkında Adli Tıp 2. İhtisas Kurulu tarafından 09.10.2013 tarihinde düzenlenen raporda katılanın hayati tehlike geçirdiğinin belirtilmesi nedeniyle iddianamede talep edilmediği dikkate alınarak ek savunma hakkı verildikten sonra 5237 sayılı TCK’nin 87/1-d. maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmesi gerekliliği,
2)İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK'nin 87/1-a. maddesinin sanık aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No:25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No:29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 193. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca; tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 11/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.