Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/293 Esas 2022/4299 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı firma, müvekkili adına tescilli markalarının varlığı nedeniyle davalı firmanın \"eti karam sticks\" ibareli marka müracaatının tescilinin kabul edilemeyeceğini ileri sürerek, dava etmiştir. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar verirken, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak, TPMK YİDK'nun 28.09.2016 tarihli ve 2016-M-9362 sayılı kararının iptaline ve davalı adına tescil edilen 2015/41338 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiştir. Karara karşı davalılar vekilleri tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur. Temyiz incelemesi sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: HMK'nın 355 vd. maddeleri, HMK'nın 369/1. ve 371. maddeleri, HMK'nın 370/1. maddesi, HMK'nın 372. maddesi, 556 s. KHK’nın 8/1-b bendi, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi, 6769 sayılı SMK'nun 5/1-c (yürürlükten kaldırılan 556 sayılı KHK'nın 7/1-c) maddesi.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 18.12.2018 tarih ve 2016/464 E. - 2018/289 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 25.09.2020 tarih ve 2019/414 E. - 2020/765 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili firmanın itirazları reddedilerek 30. sınıfta tescil sürecinin devamına karar verilmiş olan 2015/41338 sayılı “eti karam sticks” ibareli marka müracaatının tescilinin müvekkili firmanın 1993 yılından bu yana adına tescilli bulunan markalarının varlığı nedeni ile kabul edilemeyeceğini, müvekkilinin 1993 senesinden beri “stick/ stix” hakim unsurunu ihtiva eden markaları ile görsel, işitsel ve kavramsal olarak benzediğini, müvekkilinin tüketici nezdinde işletmesel köken anlamında bir bağlantı kurulabilmesi amacı ile bu ibareyi kullandığını, “eti karam sticks” ibareli markanın görsel, fonetik, anlamsal, okunuş ve işitsel olarak müvekkili firmanın nihai tüketici nezdinde tanınmış seri markası niteliğindeki “STICK, STIX” ibaresi ile iltibas yarattığını, müvekkili firmanın seri markalarından birisi olarak algılanacağını, “stick”in İngilizce bir kelime olduğunu ve “çubuk, sopa, çıta vb.” anlama geldiğini, alfabede olmayan “x” harfinin karşılığının “ks” sesi olduğunu, bu bakımdan müvekkilinin “stix” ibare markasının “sitiks” şeklinde telaffuz edileceğini, işbu ibarenin de “sitiks” olarak telaffuz edilmek ile birlikte müvekkili markaları ile de aynı anlama geldiğini, markaların esas unsurlarının ve kapsadığı sınıfların birebir aynı olduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK'nun 28.09.2016 tarihli ve 2016-M-9362 sayılı kararın iptali ile tescil edilmiş olması halinde dava konusu markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, markalarda yer alan “PANDA” ve “ETİ” ibareli sektörün öncü firmalarının yer almasının markaları birbirinden tamamen ayırdığını, ETİ KARAM STİCKS markasının zaten önceki tarihlerde aynı tür mallarda müvekkili adına tescilli bir marka olduğunu, markaların esas unsurlarını oluşturan kelimelerin birbirinden çok farklı olması nedeniyle iltibas yaratmayan bu durumun, müvekkilinin marka başvurusunun önünde bir tescil engeli teşkil etmeyeceğini, “stiks/stix” ibaresinin herkes tarafından bilinen 6769 sayılı SMK'nun 5/1-c (yürürlükten kaldırılan 556 sayılı KHK'nın 7/1-c maddesi anlamında çeşit, vasıf bildiren ve herkesin kullanımına açık bir kelime olduğunu, tanımlayıcı bir kelime olduğundan kelimenin Türkçe karşılığının yaygın bir şekilde bilindiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraf markalarında ortak unsur olarak bulunan STICK kelimesinin İngilizce’de “çubuk, sopa, çıta vb.” anlamlara geldiği, “stick” ibaresinin, özellikle “çubuk dondurma” anlamında “stick dondurma” şeklinde dilimize yerleştiği, ortalama gıda tüketicisinin “stick” kelimesini “çubuk” anlamıyla algılayacağı, “stick” ibaresinin, gıda emtiası bakımından tanımlayıcılık içeren bir kelime olduğu, “stick” kelimesi davacının tekelinde olmadığından, STICK ibaresinin farklı bir marka konsepti içinde “ETİ KARAM STICKS şekil” şeklindeki kullanımının davacının marka haklarını ihlal etmediği, 2015/41338 sayılı “ETİ KARAM STICKS şekil” ibareli davalı marka başvurusu ile “PANDA STICK, PANDA STIX, PANDA STIX, PANDA STIX KLASIK, JETSTIX, STIX CUP, STIX şekil, BABY STIX, PANDA SÜPER STIX, STIX, FISTIK şekil, 7 STICK şekil, STICK SEVEN, STICK 7, PANDA BABYSTICK” ibareli ve davacı markaları arasında 556 s. KHK’nın 8/1-b bendi anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesi bulunmadığı, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinde sayılan koşulların somut olayda gerçekleşmediği, başvurunun kötü niyetli olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı şirketin davaya konu olan başvurusu “ETİ KARAM STICKS şekil” ibaresinden oluşurken, davacı şirketin başvuruya itirazına mesnet markalarının "sticks", "stix" ibareli olduğu, davacının başvurusundaki "sticks" ibaresinin İngilizcede çubuklar manasına gelip, başvurunun asıl unsurunu da bu ibarenin oluşturduğu, başvurudaki "eti" ibaresi davacı şirketin çatı markası olup, başvurudaki "çikolata" ibaresi ise tanımlayıcı unsur durumunda bulunduğu, taraf markalarının, birbirlerinin farklı versiyonları, alternatifleri veya bir serinin devamı olarak nitelendirilmesi mümkün olup, genel izlenim yönünden markaların benzer olduğu ve aralarında ilişkilendirme ve karıştırma olasılığının bulunduğu, dolayısıyla taraf markaları arasında 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin olduğu gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak ve yeninden hüküm kurularak, davanın kabulü ile TPMK YİDK'nun 28.09.2016 tarihli ve 2016-M-9362 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescil edilen 2015/41338 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkin edilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalılar vekilleri tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 28,10 TL harcın temyiz edene iadesine, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.