Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/295 Esas 2022/4309 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı şirketin \"KOÇ\" ibaresini marka olarak tescil ettirdiği ve \"www.koc.com.tr\" alan adının sahibi olduğu belirtilerek davalıların \"www.bakirkoykocegitim.com\" ve \"www.kocogretim.com\" isimli web sayfalarında izinsiz olarak kullanımının tespit edildiği ifade edilmektedir. Davacı, davalının marka hakkına tecavüzünün tespitini ve durdurulmasını, alan adlarının tahsisinin iptal edilmesini, \"KOÇ ÖĞRETİM/EĞİTİM\" ibaresinin web sitesinden çıkarılmasını ve tazminat taleplerini içeren bir dava açmıştır. İlk derece mahkemesi, davacının tazminat taleplerini kısmen kabul etmiştir. Bölge adliye mahkemesi ise davalıların davacının markalarından doğan haklarına tecavüz teşkil ettiğine hükmederek tazminat miktarını arttırmıştır. Davacı ve davalı vekillerinin yaptığı istinaf başvurusu sonucu, bölge adliye mahkemesi tarafından verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle onanması kararlaştırılmıştır. HMK'nın 61/1(a), 353/1-b-2., 353/1-b.1, 369/1., 371., 370/1. ve 372. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ :BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25.12.2018 tarih ve 2016/274 E. - 2018/468 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.09.2020 tarih ve 2019/303 E. - 2020/721 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ... unvanının esas unsurunun “KOÇ” ibaresi olduğunu ve “KOÇ” ibaresini marka olarak da tescil ettirdiğini, özel/02386 ve özel/02387 sayılarla Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tanınmış marka olarak kabul edildiğini, 09.02.1996 tarihinde yapılan tahsisle “www.koc.com.tr” alan adının sahibi olduğunu, davacıya ait marka, ticaret unvanı ve alan adının esas unsuru olan “KOÇ” ibaresinin, davalıların “www.bakirkoykocegitim.com” “www.kocogretim.com” isimli web sayfalarında izinsiz olarak kullanıldığının Bakırköy 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2016/76 D.İş sayılı dosyası ile tespit edildiğini, davalının internet sitesinde yer alan “K.O.Ç. ÖĞRETİM” şeklindeki kullanımın, davacının “KOÇ” markası ile ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğunu, davacının markasının aynı zamanda 16 ve 41. sınıflarda tescilinin ve etkin kullanımının bulunduğunu, davalı tarafın müvekkilinin marka hakkına tecavüzünün, haksız rekabet ve kötü niyetinin tespitini ve durdurulmasını, “www.bakirkoykocegitim.com” ve “www.kocogretim.com” alan adlarının tahsisinin iptalini ve kullanımına son verilmesini, “KOÇ ÖĞRETİM/EĞİTİM” ibaresinin web sitesinden çıkarılmasını, davalı şirket yönünden 5.000.- TL maddi ve 20.000.- TL manevi tazminatın, davalı ... ... yönünden 20.000.- TL maddi ve 30.000.- TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiş, 25.10.2018 tarihli ıslah dilekçesi ile davalı şirket yönünden maddi tazminat miktarını 261.158,63 TL'na, davalı ... ... yönünden 344.813,58 TL'na yükseltmiştir.
Davalı vekili, Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü’nün 14.10.2015 tarihli İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatında kurum adı olarak "ÖZEL KAMP ODAKLI ÇALIŞMA TEMEL LİSESİ"nin geçtiğini, kurucusu olarak ise Şerife ...’nın gözüktüğünü, kurum adının davacı şirket tarafından beyan edildiği şekilde "KOÇ ÖĞRETİM TEMEL LİSESİ" olmadığını, Şerife ...’nın davayla bir ilgisinin bulunmadığını, “KAMP ODAKLI ÇALIŞMA” markasının 41. sınıfta 19.11.2011 tarihinden geçerli olmak üzere davalı şirket adına tescilli olduğunu, “KOÇ” ibaresinin sadece anılan markanın kısaltması olarak kullanıldığını ve tüketicileri yanıltma niteliğinin bulunmadığını, davalıya ait internet sitesinde ve okullara asılan brandalarda “K.O.Ç ÖĞRETİM” amblemi ile bu amblemin altında “KAMP ODAKLI ÇALIŞMA ÖĞRETİM” tescilli markasının kullanıldığını, bu kullanımın davacı markalarıyla iltibas yaratacak şekilde benzer olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre,,“K.O.Ç.” ve “koc” ibarelerinin davalılara ait işletmenin tabela, broşür, afiş ve flama gibi tanıtım malzemeleri ile internet sitesi ve alan adlarındaki kullanımları ile davacı adına 99 021873 ve 2006 05401 sayılarla tescilli bulunan “KOÇ” markaları arasında karıştırılma ihtimalinin yüksek olduğu ve bu nedenle 556 sayılı KHK’nın 61/1(a) maddesi uyarınca ayrı işletmelerde markayı kullanan davalıların fiillerinin davacı markalarından doğan haklara tecavüz teşkil ettiği, emsal lisans bedeli üzerinden davalı ... ... açısından 114.937,86 TL, davalı şirket açısından 87.052,87 TL maddi tazminat ile 25.000 TL (10+15) manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş, kararı taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararının yargılama harçları ve yargılama giderleri bakımından hatalı kurulduğundan ve HMK'nın 353/1-b-2. maddesine göre yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmişse "düzelterek yeniden esas hakkında" duruşma yapılmadan karar verilmesi gerektiğinden, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile davacı vekilinin diğer ve davalılar vekilinin tüm istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına davalıların davacının marka hakkına tecavüzünün tespitine, durdurulmasına ve ortadan kaldırılmasına, aynı miktar üzerinden maddi ve manevi tazminata karar verilmiş, kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.